Phil Collins
Van Wikipedia
| Phil Collins | ||
| Volledige naam | Philip David Charles Collins | |
|---|---|---|
| Geboren | 30 januari 1951 | |
| Overleden | ||
| Geboorteland | Engeland | |
| {{{extra1label}}} | {{{extra1}}} | |
| {{{extra2label}}} | {{{extra2}}} | |
| {{{extra3label}}} | {{{extra3}}} | |
| IMDb-profiel | ||
|
|
||
Philip David Charles (Phil) Collins (Chiswick (Londen), 30 januari 1951) is een Brits popmuzikant. Phil Collins werd bekend als drummer van de progressieve rock-band Genesis. In 1975 werd hij ook zanger van Genesis nadat Peter Gabriel vertrok.
Collins werkte met veel artiesten samen (zowel als drummer/zanger en producer) waaronder: George Harrison, Paul McCartney, Robert Plant, Eric Clapton, ABBA's Frida, Mike Oldfield, Sting, Brian Eno, Peter Gabriel, Led Zeppelin, Ozzy Osbourne, Queen, Laura Pausini en The Who.
[bewerk] Genesis
In 1970 beantwoordt de 19-jarige Phil een advertentie in het Engelse muziekblad Melody Maker waarin gevraagd wordt om een drummer. De advertentie wordt geplaatst door de toenmalige manager van de progressieve rockband Genesis, met de toen nog onbekende Peter Gabriel als leadzanger. Tijdens de auditie worden verscheidene drummers beluisterd, maar er is er geen één die zoveel indruk maakt als de jonge Phil.
Phil Collins baart opzien door zijn technische manier van spelen. Of zoals Tony Banks (Genesis' toetsenist) ooit in een interview zegt: "Toen Phil bij de band kwam, was hij de beste muzikant in de band".
Naast drums zingt Phil ook de lead vocals bij enkele Genesis nummers zoals 'For Absent Friends' van het album Nursery Cryme en 'More Fool Me' van het album Selling England by the pound, en is hij de vaste achtergrondzanger tot 1975.
In 1975, na de tour van het album The Lamb Lies Down On Broadway besluit zanger Peter Gabriel Genesis te verlaten. Na een intensieve speurtocht naar een nieuwe zanger, zonder resultaat, besluit Phil zelf de lead vocals op zich te nemen. Op de albums blijft hij ook drummen, maar voor de live shows wordt een nieuwe drummer gezocht. In 1976/1977 is dit Bill Bruford (Yes, King Crimson). En vanaf 1977 (als Bruford zich op andere dingen wil richten) wordt de drumkruk tijdens de live shows ingenomen door Chester Thompson (Frank Zappa, Weather Report).
Het eerste album met Phil als lead zanger (A Trick Of The Tail) is een groot succes. Het album verkoopt meer dan alle andere vroegere Genesis albums samen. De band is commercieel het meest succesvol met Phil als zanger. In 1978 is daar dan ook de eerste wereldhit: Follow You Follow Me.
Tijdens de jaren 70 speelt Phil ook drums bij jazz-fusion band Brand X en speelt op albums van onder andere Brian Eno,Robert Fripp en John Cale. In de jaren 80 speelt Collins met onder andere Adam Ant, Eric Clapton, Howard Jones, Tears for Fears en Robert Plant.
[bewerk] Genesis in de jaren 80 en 90
In de jaren '80 verhuist Genesis van Progressive Rock naar een meer ruimer muzikaal georiënteerde band. Ze zijn dan al lang niet meer in één muzikaal genre onder te brengen. Met Collins als leadzanger behaalt Genesis een lange rij van succesvolle albums en singles, zoals het album Invisible Touch uit 1986, dat voor Genesis het eerste #1 album in Engeland is. De groep ontvangt datzelfde jaar ook een MTV "Video Of The Year" award voor de video van de hitsingle 'Land Of Confusion'
Na een enorme wereldtournee in 1992 en 1993, als vervolg op het album We Can't Dance, zegt Phil Collins in 1993 Genesis vaarwel. Phil wil zich meer richten op zijn solocarrière en vindt dat hij dat niet langer kan combineren met zijn rol in Genesis.
Toch komt Phil in 1999 nog een keer samen met zijn oude Genesis bandleden Peter Gabriel, Tony Banks, Mike Rutherford en Steve Hackett om het nummer Carpet Crawlers opnieuw op te nemen voor de hitcompilatie: Turn It On Again...The Hits.
[bewerk] Solo
[bewerk] Het begin...Face Value en Hello, I Must Be Going
In 1981 start Phil zijn solocarrière met het album Face Value, een album dat tot 5 jaar na de release in de albumparades bleef opduiken. De nummers die later Face Value zouden worden vond Phil te persoonlijk om te gebruiken voor Genesis (veel gaan over de scheiding van zijn eerste vrouw in 1978) en ze verdwijnen aanvankelijk in de koelkast. Maar nadat Atlantic Records baas Ahmet Ertegun de nummers gehoord heeft, biedt hij Phil gelijk een contract aan. De eerste single van het album In The Air Tonight wordt meteen een grote hit over de hele wereld, en opeens is Phil naast leadzanger van Genesis ook succesvol soloartiest.
Phil gaat door met zowel Genesis als zijn solocarrière en brengt in 1983 zijn tweede soloalbum uit: Hello, I Must Be Going. De single van dit album, een cover van de supremes hit 'You Can't Hurry Love' wordt een wereldwijd succes. Ook het album zelf verkoopt goed. In 1982 en 1983 gaat hij voor het eerst als soloartiest op wereldtournee. Zijn allereerste solo-concert vindt plaats in het Congrescentrum in Den Haag.
In 1984 wordt Phil gevraagd een nummer te schrijven voor de film Against All Odds. Phil heeft nog een ongebruikt nummer van de Face Value sessies en besluit die te gebruiken voor de film. Met Against All Odds (Take A Look At Me Now) heeft Collins een nieuwe wereldhit en een Oscarnominatie te pakken.
[bewerk] No Jacket Required
In 1985 komt Phil's succesvolste soloalbum tot dan toe uit: No Jacket Required. Met een lange reeks top-10 singles (waaronder Sussudio, Don't Lose My Number, Take Me Home en One More Night) en verscheidene Grammy's is Phil één van de grootste wereldsterren van de jaren 80. Ook zijn duet met Earth Wind and Fire zanger Philip Bailey, Easy Lover, is wereldwijd een hit. In 1985 gaat Phil wederom op wereldtournee en speelt hij voor miljoenen fans tijdens de 'No Jacket Required World Tour....No Ticket Required!"
[bewerk] Live Aid
In datzelfde jaar treedt Phil tijdens Live Aid niet alleen op in het Wembley stadion in Engeland, maar ook in Philadelphia met Led Zeppelin en Eric Clapton. Hij was per Concorde naar Philadelphia gevlogen zodat hij dezelfde dag nogmaals het podium op kon. Een prestatie die tot de dag van vandaag niet geëvenaard is.
In 1988 pakt Phil het acteren weer op, als hij de hoofdrol speelt in de film Buster. Een film over Buster Edwards, één van de overvallers tijdens de grote treinroof in Londen begin jaren '60. Zijn muziek voor de film, A Groovy Kind Of Love en Two Hearts - die Phil samen met Motown schrijver Lamont Dozier schrijft - worden wereldhits. Ook speelt Phil in de ultieme jaren '80 serie Miami Vice.
[bewerk] But seriously...
In 1989 komt But Seriously uit. Een album vol nummers over problemen in de wereld. Van honger en racisme tot oorlog, maar ook enkele zeer persoonlijke nummers over de band met zijn vader, zijn eigen zoon en zijn mislukte huwelijk. Ook dit album breekt weer alle verkooprecords. Het is tevens het best verkochte Britse album aller-tijden. De single Another Day in Paradise wordt al gauw geadopteerd door vele daklozenorganisaties over de hele wereld en Phil vraagt hen te helpen door tijdens elk concert geld op te halen voor een plaatselijke daklozenorganisatie. Het geld dat opgehaald wordt verdubbeld hij.
Phil maakt zich in die periode niet geliefd bij de merchandising bedrijven, door bij elk concert aan het publiek te vertellen vooral geen Phil Collins t-shirts of andere merchandising te kopen omdat hij toch al "enough fucking money" heeft. Het geld kan beter in de collectebussen voor de daklozen gestopt worden.
Het album ...But seriously wint een Grammy voor Record Of The Year en in 1990 begint Phil's 3de solo tour, de Serious Tour met als resultaat de cd Serious Hits Live! en de video/dvd Serious Hits Live in Berlin!
[bewerk] Both sides
In 1993 (als Phil Genesis inmiddels heeft verlaten, en na opnieuw een uitstapje als acteur met een hoofdrol in de film Frauds) komt Phil's vijfde soloalbum uit: Both Sides. Dit keer geen upbeat nummers met veel blazers, maar juist rustige zeer persoonlijke en vaak hartverscheurend nummers. Geïnspireerd door zijn stuklopende huwelijk, is dit album geheel door Phil zelf opgenomen. Hij schrijft alle nummers alleen, speelt alle instrumenten en produceert het zelf. Het is zijn meest persoonlijke album tot dan toe.
Alhoewel het album wereldwijd de nummer 1 positie in de albumlijsten behaalt, verkoopt het niet zo goed als zijn voorgangers. Phil begint vanaf dat moment te voelen dat hij niet meer echt thuishoort in het muziekwereldje, zoals hij zelf zegt in enkele interviews. Toch gaat hij met de muziek van dit album (en zijn voorgangers) op tournee, de grootste tot nu toe.
In 1994 en 1995 gaat de Both Sides world tour langs elk continent. Van Europa tot Azië, Afrika en Zuid Amerika. In twee jaar tijd speelt Phil voor miljoenen mensen over de hele wereld.
[bewerk] Happy again...Dance Into The Light
In 1996 komt Dance Into The Light uit. Phil heeft het geluk hervonden in de liefde en dat is te horen. Met onder andere een cover van Bob Dylan's The Time's They Are A Changin, en het vrolijke 'Wear My Hat' (met in de videoclip een gastoptreden van Danny DeVito), grijpt dit album weer iets terug naar de Phil rond de tijd van But Seriously. En alhoewel het album daaraan doet denken, weet het niet het succes ervan te evenaren.
In 1997 toert Phil met The Dance Into The Light....A Trip Into The Light World Tour langs de wereld. Voor het eerst speelt Phil niet vanaf een normaal podium, maar op een rond podium geplaatst in het midden van de zaal. Dit houdt in dat de gehele band gedurende het concert in beweging moet blijven om voor iedereen even goed zichtbaar te kunnen zijn.
[bewerk] The Phil Collins Big Band
Phil heeft zijn liefde voor jazz en big band muziek nooit onder stoelen of banken gestoken. In 1996 speelt Phil twee shows met een Big Band in de Royal Albert Hall in Londen voor Nelson Mandela en de Engelse koningin. Hierdoor bloeit Phil's liefde voor de jazz weer op, en besluit hij met de 24-koppige Phil Collins Big Band op tournee te gaan langs vele grote jazz festivals, waaronder die in Montreux in Zwitserland en het North Sea Jazz Festival in Den Haag. Veel mensen staan verbaasd als blijkt dat Phil niet zal zingen tijdens deze optredens. Hij speelt wel Genesis en solo nummers, maar nu alleen instrumentaal, in Big Band stijl en op zijn favoriete instrument, de drums.
In 1998 gaat Phil nogmaals met de Big Band op tournee, en neemt ook het live album The Phil Collins Big Band, A Hot Night In Paris op.
Na dit succes stort Collins zich in een totaal andere wereld...
[bewerk] Disney
Als Phil door Disney wordt gevraagd muziek te schrijven voor hun nieuwste film Tarzan, twijfelt hij eerst of hij wel muziek kan schrijven zoals Alan Menken of Elton John dat ooit deden voor Disney films. Als Disney hem ervan overtuigt dat ze niet willen dat hij schrijft zoals Alan Menken of Elton John, maar juist als zichzelf neemt Collins de uitdaging aan. De film Tarzan wordt een groot wereldwijd succes. Als klap op de vuurpijl wint Phil in 1999 ook een Oscar voor het nummer You'll Be In My Heart, de titelsong van de film, geschreven voor zijn dochter Lily.
[bewerk] Time to Testify...
In 2002 komt Phil's zevende soloalbum uit: Testify. De eerste single van het album (Can't Stop Loving You) is een wereldhit (met een nummer 1 positie in o.a. de Verenigde Staten) en met hoge noteringen in de rest van de wereld lijkt Phil terug van weggeweest, maar zoals hij zelf zegt: "Ik ben nooit weggeweest, alleen wat minder in beeld". Het album verkoopt desondanks niet naar verwachting in Engeland en Amerika, maar weet wel de harten van de Europeanen en Aziaten te veroveren door top 5 posities in onder andere Nederland, Duitsland, Frankrijk, Spanje, Italië, België, Japan en China.
Tijdens de opnamesessies voor Testify in 2000 wordt Phil getroffen door een beroerte in zijn oor, waardoor een gedeelte van zijn gehoor aan de linkerkant wegvalt. Zijn dokter raadt hem af ooit nog op tour te gaan. Naarmate de tijd echter verstrijkt raakt Phil gewend aan zijn mindere gehoor en kan hij er goed mee omgaan. Een tournee zit er echter niet meer in, vreest hij. Dan wordt hij opnieuw gevraagd door Disney om muziek te schrijven voor een film. Ditmaal voor Brother Bear. Deze keer geen Oscar, maar wel een succesvolle single: Look Through My Eyes.
In 2002 speelt Phil drums in de huisband van het Queen's Jubilee concert, een rockconcert ter ere van het Gouden jubileum van de Britse Koningin Elizabeth. Als huisdrummer speelt Phil met zo'n beetje iedere artiest, waaronder Ozzy Osbourne, Paul McCartney, Queen en Cliff Richard. De hele wereld krijgt te zien hoe veelzijdig deze grote kleine man uit Londen is. Ook treedt hij zelf op met 'You Can't Hurry Love'.
[bewerk] Phil's First Final Farewell...
In 2003 kondigt Phil dan toch zijn afscheidstournee aan. De gehoorbeschadiging is niet verdwenen, maar het heeft zich goed aangepast aan de hersenen en dus besluit Phil om de kans te grijpen om nog één keer afscheid van zijn fans te nemen, voordat hij zijn taak als vader prioriteit gaat geven. En hoewel Phil niet ophoudt met albums maken of optreden zal dit wel het einde betekenen van lange tournees.
De First Final Farewell Tour, met in het voorprogramma Mike and the Mechanics (de band van oud Genesis gitarist Mike Rutherford) begint in juni 2004 en gaat langs alle grote Europese steden. Phil trekt volle stadions,waaronder de Amsterdam ArenA (uitverkocht binnen 15 minuten) en het Olympisch Stadion in München. Elk beschikbaar kaartje tijdens het Europese deel van de tour wordt verkocht. Na een vakantiepauze hervat de tour in september 2004 door Noord-Amerika en Canada aan te doen.
De tour gaat verder in oktober 2005, waarbij Phil Griekenland, Turkije, De Verenigde Arabische Emiraten, Israël, Rusland, Finland, Estland, Letland, Hongarije, Kroatië, Servië-Montenegro, Roemenië, Libanon, Ierland, Schotland, Tjechië en Dubai aan doet.
Al met al is de First Final Farewell Tour Phil's grootste en langste tournee uit zijn carrière.
[bewerk] Nu en de toekomst...
Phil heeft zelf gezegd dat er hoogstwaarschijnlijk nog meer albums zullen komen, en ook een korte Big Band tournee sluit hij niet uit. Optreden zal hij blijven doen, maar alleen 'one-off' shows en geen tournees meer.
Op 10 mei 2006 is de Broadway musical Tarzan in première gegaan in New York. Voor deze musical heeft Phil, naast de vijf al eerder geschreven liedjes voor de animatiefilm uit 1999, negen nieuwe liedjes geschreven, evenals verscheidene instrumentale nummers. De musical trekt volle zalen, en wordt door zowel pers als publiek goed ontvangen. De officiële cd van de musical (met als bonus track het nummer Everything That I Am gezongen door Phil) ligt nu in de winkels.
Op dit moment lijkt Phil's oude liefde voor musical dus weer de kop op te steken. Na een maandenlange voorbereiding voor de Broadway musical Tarzan, is Phil vastbesloten meer werk voor musicals te gaan doen. Hij heeft tevens een appartement in New York gekocht om zijn musicalwerk de komende maanden/jaren voort te kunnen zetten.
Op de vraag of er ook een nieuw solo album zal komen, antwoordde Phil dat hij inmiddels aan het schrijven is en dat hij, indien er genoeg goed materiaal tussen zit, dit in de toekomst zeker zal opnemen voor een nieuw album.
[bewerk] Genesis reünietour 2007 ...Turn It On Again
Op 19 oktober 2006 werd bekend dat Genesis weer samen op tournee gaat. Op 7 november 2006 hebben Phil Collins, Mike Rutherford en Tony Banks een persconferentie gegeven om "Turn It On Again...The Tour" aan te kondigen.
Peter Gabriel heeft aangekondigd in 2007 niet mee te doen aan de nieuwe tour. Een samenwerking in 2008 sluit hij daarentegen niet uit. Steve Hackett zal niet deelnemen aan de Genesis reünie.
Chester Thompson en Daryl Stuermer echter zullen, net als in vroeger tijden, Phil, Mike en Tony weer vergezellen op deze tour.
De Turn It On Again tour zal Genesis langs een 20tal Europese en een 20tal Amerikaanse stadions brengen.
[bewerk] Studiomuzikanten
Enkele van de muzikanten met wie Phil gewerkt heeft in de studio
- Stephen Bishop - achtergrondzang
- Gary Barnacle - sax
- Alex Brown - achtergrondzang
- Paul Bushnell - bass
- Eric Clapton - gitaar
- Daryl Stuermer - gitaar
- David Crosby - achtergrondzanger
- Martyn Ford - dirigent
- David Frank - bass/keyboards
- Peter Gabriel - achtergrondzang
- John Giblin - bass
- Nick Glennie-Smith - keyboards
- Alphonso Johnson - bass
- Marva King - achtergrondzang
- Arif Mardin - dirigent
- Dominic Miller - gitaar
- James Muhoberec - keyboards
- Pino Palladino - bass
- Joe Partridge - slide gitaar
- Tim Pierce - gitaar
- Eric Rigler - pipes
- James Sangar - programmeur
- Ronnie Scott - tenor sax
- L. Shankar - stem-effecten/viool
- Sting - achtergrondzang
- Helen Terry - achtergrondzang
- Steve Winwood - Hammond orgel
[bewerk] Discografie en Awards
[bewerk] Albums en verkopen
Genesis
Wereldwijde verkoopcijfers van Genesis albums met Phil als zanger:
- 1976 A Trick Of The Tail: 5.000.000
- 1977 Wind & Wuthering: 4.000.000
- 1978 And Then There Were Three: 6.000.000
- 1980 Duke: 8.000.000
- 1981 Abacab: 12.000.000
- 1983 Genesis (The Shapes Album): 18.000.000
- 1986 Invisible Touch: 24.000.000
- 1991 We Can't Dance: 22.000.000
De totale albumverkopen van Genesis (exclusief live-albums en compilaties) bedragen 87.000.000 stuks
De totale albumverkopen inclusief albums uit de Peter Gabriel-periode, live-albums en compilaties bedragen 159.000.000.
Solo albums
Wereldwijde verkoopcijfers van Phil's solo albums:
- 1981 Face Value: 19.000.000
- 1982 Hello,I Must Be Going 15.000.000
- 1985 No Jacket Required 32.000.000
- 1989 But Seriously: 26.000.000
- 1993 Both Sides: 10.000.000
- 1996 Dance Into The Light: 5.000.000
- 2002 Testify: 5.000.000
Totale albumverkopen exclusief live album en compilaties bedragen: 112.000.000 stuks
Totale albumverkopen inclusief live albums en compilaties bedragen: 155.000.000 stuks
Totale Albumverkopen
Totale albumverkopen zowel solo als met Genesis bedragen: 314.000.000 stuks
- 1981: Face Value
In The Air Tonight/This Must Be Love/Behind The Lines/The Roof Is Leaking/Droned/Hand In Hand/I Missed Again/You Know What I Mean/Thunder And Lightning/I'm Not Moving/If Leaving Me Is Easy/Tomorrow Never Knows
- 1982: Hello, I Must Be Going
I Don't Care Anymore/I Cannot Believe It's True/Like China/Do You Know, Do You Care?/You Can't Hurry Love/It Don't Matter To Me/Thru These Walls/Don't Let Him Steal Your Heart Away/The West Side/Why Can't It Wait 'Til Morning?
- 1985: No Jacket Required
Sussudio/Only You Know And I Know/I Don't Wanna Know/One More Night/Don't Lose My Number/Who Said I Would/Doesn't Anybody Stay Together Anymore/Inside Out/Take Me Home/We Said Hello Goodbye
- 1987: 12"ers (Compilatie van 12" remixes)
Take Me Home/Sussudio/Who Said I Would/Only You Know And I Know/Don't Lose My Number/One More Night
- 1989: ...But Seriously
Hang In Long Enough/That's Just The Way It Is/Do You Remember?/Something Happened On The Way To Heaven/Colours/I Wish It Would Rain Down/Another Day In Paradise/Heat On The Street/All Of My Life/Saturday Night And Sunday Morning/Father To Son/Find A Way To My Heart
- 1990: Serious Hits... Live! (Live)
Something Happened On The Way To Heaven/Against All Odds (Take A Look At Me Now)/Who Said I Would/One More Night/Don't Lose My Number/Do You Remember?/Another Day In Paradise/Separate Lives/In The Air Tonight/You Can't Hurry Love/Two Hearts/Sussudio/Groovy Kind Of Love/Easy Lover/Take Me Home
- 1993: Both Sides
Both Sides Of The Story/Can't Turn Back The Years/Everyday/I've Forgotten Everything/We're Sons Of Our Fathers/Can't Find My Way/Survivors/We Fly So Close/There's A Place For Us/We Wait And We Wonder/Please Come Out Tonight
- 1996: Dance Into the Light
Dance Into The Light/That's What You Said/Lorenzo/Just Another Story/Love Police/Wear My Hat/It's In Your Eyes/Oughta Know By Now/Take Me Down/The Same Moon/River So Wide/No Matter Who/The Times They Are A-Changin'
- 1998: Hits (Compilatie)
Another Day In Paradise/True Colours/Easy Lover/You Can't Hurry Love/Two Hearts/I Wish It Would Rain Down/Something Happened On The Way To Heaven/Against All Odds (Take A Look At Me Now)/Both Sides Of The Story/One More Night/Sussudio/Dance Into The Light/Groovy Kind Of Love/In The Air Tonight/Take Me Home
- 1999: The Phil Collins Big Band: A Hot Night in Paris (Live)
Sussudio/That's All/Invisible Touch/Hold On My Heart/Chips And Salsa/I Don't Care Anymore/Milestones/Against All Odds (Take A Look At Me Now)/Pick Up The Pieces/The Los Endos Suite
- 2002: Testify
Wake Up Call/Come With Me/Testify/Don't Get Me Started/Swing Low/It's Not Too Late/This Love This Heart/Driving Me Crazy/The Least You Can Do/Can't Stop Loving You/Thru My Eyes/You Touch My Heart/High Flying Angel
- 2004: Love Songs: A Compilation... Old and New (Compilatie)
CD1: Tearing And Breaking/Do You Remember?/One More Night/Against All Odds (Take A Look At Me Now)/Can't Turn Back The Years/Groovy Kind Of Love/Everyday/Don't Let Him Steal Your Heart Away/Please Come Out Tonight/This Must Be Love/It's In Your Eyes/Can't Stop Loving You CD2: Testify/True Colours (Rehearsal)/You'll Be In My Heart/If Leaving Me Is Easy/I've Been Trying/I've Forgotten Everything/Somewhere/The Least You Can Do/Two Hearts/Separate Lives (Live)/My Girl (Live)/Always (Live)/The Way You Look Tonight (Live) Hitnoteringen in de Album Top 50/100
| Albums met hitnoteringen in de Nederlandse Album Top 20/50/100 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| Face value | februari 1981 | 21-2-1981 | 1 | 21 | |
| Hello...I must be going | november 1982 | 13-11-1982 | 2 | 19 | |
| No jacket required | maart 1985 | 2-3-1985 | 1 | 30 | |
| ...But seriously | november 1989 | 2-12-1989 | 1 | 71 | |
| Serious hits live | november 1990 | 17-11-1990 | 1 | 73 | |
| Both sides | november 1993 | 20-11-1993 | 2 | 34 | |
| Dance into the light | oktober 1996 | 26-10-1996 | 3 | 19 | |
| Hits | oktober 1998 | 5-10-1998 | 1 | 40 | |
| Testify | november 2002 | 12-11-2002 | 2 | 35 | |
| Love songs, a compilation old & new | oktober 2004 | 2-10-2004 | 1 | 33 | |
[bewerk] Singles (solo)
met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40
| Singles met hitnoteringen in de Nederlandse Top 40 | |||||
| Titel | Datum van release |
Datum van binnenkomst |
Hoogste positie |
Aantal weken |
Opmerkingen |
|---|---|---|---|---|---|
| In the air tonight | 21-2-1981 | 1(3wk) | 12 | ||
| I missed again | 25-4-1981 | tip | |||
| Thru' these walls | 23-10-1982 | tip | |||
| You can't hurry love | 4-12-1982 | 1(2wk) | 11 | ||
| It don't matter to me | 6-8-1983 | tip | |||
| Against all odds | 7-4-1984 | 10 | 10 | ||
| Easy lover | 5-1-1985 | 1(4wk) | 14 | met Philip Bailey | |
| Sussudio | 26-1-1985 | 3 | 12 | ||
| One more night | 6-4-1985 | 15 | 8 | ||
| Don't lose my number | 22-6-1985 | tip | |||
| Separate lives | 12-10-1985 | tip | met Marilyn Martin | ||
| A groovy kind of love | 17-9-1988 | 1 | 12 | ||
| Two hearts | 3-12-1988 | 5 | 10 | ||
| In the air tonight (remix) | 22-4-1989 | 23 | 5 | ||
| Another day in paradise | 4-11-1989 | 2 | 12 | ||
| I wish it would rain down | 27-1-1990 | 3 | 11 | ||
| Something happened on the way to heaven | 28-4-1990 | 5 | 8 | ||
| That's just the way it is | 28-7-1990 | 10 | 7 | ||
| Do you remember | 15-12-1990 | 20 | 5 | ||
| Both sides of the story | 30-10-1993 | 9 | 7 | ||
| Everyday | 12-2-1994 | 37 | 3 | ||
| Dance into the light | 28-9-1996 | 23 | 3 | ||
| True colors | 10-10-1998 | tip | |||
| You'll be in my heart | 21-8-1999 | 39 | |||
| Strangers like me | 4-12-1999 | tip | |||
| In the air tonight | 11-8-2001 | 5 | met Lil' Kim | ||
| Can't stop loving you | 16-11-2002 | 2 | |||
| The least you can do | 22-2-2003 | tip | |||
| Home | 1-05-2003 | 19 | met Bone Thugs-N-Harmony | ||
| Look through my eyes | 1-11-2003 | 15 | 14 | ||
[bewerk] Awards
De belangrijkste awards die Phil tijdens zijn solocarrière kreeg:
- 1984 - Grammy Award voor Best Pop Vocal Performance - Against All Odds
- 1985 - Grammy Award voor Album Of The Year - No Jacket Required
- 1985 - Grammy Award voor Producers Of The Year - No Jacket Required
- 1985 - Grammy Award voor Best Pop Vocal Performance - No Jacket Required
- 1985 - MTV Video Music Award voor Best Overall Performance - Easy Lover
- 1986 - MTV Video Music Award voor Best Stage Performance - Easy Lover
- 1986 - Brit Award voor Best British Album - No Jacket Required
- 1986 - Brit Award voor Best British Artist
- 1988 - Grammy Award voor Best Song Written Specifically for a Motion Picture - Two Hearts
- 1989 - Brit Award voor Best British Artist
- 1989 - Brit Award voor Best Soundtrack Album - Buster Soundtrack
- 1989 - Golden Globe Award voor Best Original Song For A Motion Picture - Two Hearts
- 1990 - Brit Award voor Best British Single - Another Day In Paradise
- 1990 - Brit Award voor Best British Artist
- 1990 - Grammy Award voor Record Of The Year - Another Day in Paradise
- 1990 - American Music Award voor Favourite Pop/Rock Artist
- 1990 - American Music Award voor Favourite Pop/Rock Album - ..But Seriously
- 1991 - American Music Award voor Favourite Pop/Rock Artist
- 1999 - Grammy Award voor Best Soundtrack Album - Tarzan OST
- 1999 - Golden Globe Award voor Best Original Song - You'll Be In My Heart
- 1999 - Grammy Award voor Best Original Song - You'll Be In My Heart
- 1999 - Academy Award (Oscar) voor Best Original Song - You'll Be In My Heart
- 2000 - American Music Award voor Favorite Adult Contemporary Artist
- 2001 - Platinum Europe Award - ..Hits
- 2002 - Disney Legend Award
De belangrijkste awards die Phil met Genesis kreeg:
- 1986 - MTV Video Music Award voor Best Music Video - Land Of Confusion
- 1988 - Grammy Award voor Best Music Video - Land Of Confusion
- 1993 - American Music Award voor Favourite Group (Pop/Rock)
[bewerk] Trivia
- Phil kreeg zijn eerste drumset op zijn 5de. Een speelgoedset weliswaar.
- Toen Phil 10 was ruilde hij een modeltreinset van zijn broer voor een drumstel van een jongetje uit de straat.
- Zijn eerste echte drumset kreeg hij op zijn 12de.
- Phil's eerste bandje heette: 'The Real Thing'
- Hij speelde ook in 'The Freehold' en 'Flaming Youth' waarmee hij zijn eerste LP opnam, Ark II
- Phil heeft nooit drum- of muziekles gehad, en is dus autodidact.
- In zijn tienerjaren was Phil fotomodel voor kledingcatalogussen
- Ook speelde hij als kind de hoofdrol als de Artful Dodger op London's West End in de musical Oliver.
- Op zijn 15de had Phil zijn eerste filmrol in 'Calamity The Cow'
- Phil's eerste optreden met Genesis vond plaats op 30 augustus 1970 in de Marquee Club in Londen
- Phil's eerste optreden als leadzanger van Genesis vond plaats op 31 maart 1976 in London, Ontario.
- In 1978 schreef hij het nummer How Can You Sit There over de scheiding van zijn eerste vrouw. Pas in 1984 werd het nummer opgenomen onder de titel Against All Odds.
- Van 1976 tot 1982 speelt Phil naast Genesis ook drums bij de jazz-fusion band Brand X.
- De drumsolo aan het eind van In The Air Tonight is het resultaat van een experiment dat Phil deed bij de opnames van Peter Gabriel's solo album waar Phil de drums op speelt.
- Phil heeft erover gedacht om na de dood van Keith Moon in 1980, Genesis te verlaten en auditie te doen als drummer bij The Who.
- Pas na 150 kandidaten te hebben gehoord als vervanger voor Peter Gabriel besloot Phil zelf (puur uit armoede) de al geschreven nummers voor Trick Of The Tail in te zingen totdat er iemand beter gevonden werd. Die is er nooit gekomen.
- Het album Both Sides is compleet door Phil zelf gemaakt. Hij speelt alle instrumenten zelf en neemt het album alleen in zijn thuisstudio op.
- Het nummer Another Day In Paradise is geschreven na een taxirit door Washington waar Phil geconfronteerd werd met de vele daklozen langs de wegen.
- Phil kan geen muzieknoten lezen of schrijven, en speelt alles dus op gevoel.
- Phil zingt de nummers voor Tarzan en Brother Bear niet alleen in het Engels, maar ook in het Frans, Duits, Italiaans, Spaans en Japans.
- In 2005 speelt Phil de drums voor het nummer The Musical Box tijdens een concert van de Genesis coverband, The Musical Box.
- Groucho Marx was de peetvader van Phil's tweede vrouw Jill Tavelmann
- Op 2 oktober 1982 komt de 'oude' Genesis bezetting inclusief Peter Gabriel éénmalig bij elkaar voor een concert om geld op te halen voor het noodlijdende WOMAD festival van Gabriel. Ruim 100.000 fans staan in de gietende regen om dit (voor Genesis fans) historische moment mee te kunnen maken
- Toen Phil gevraagd werd om een gastrol te spelen in de tv-serie Miami Vice, heeft hij nooit kunnen vermoeden dat de gehele aflevering om zijn personage zou draaien
- In die aflevering van Miami Vice introduceert Phil het scheldwoord "wanker" wetende dat niemand in de VS dit woord kende. Toen deze aflevering in Engeland te zien was, is dit woord eruit gehaald.
- Er gaat ook een gerucht dat Bruce Willis de rol van Phil speelde in Miami Vice.
- In 1989 speelt Phil de rol van Uncle Ernie in twee optredens van The Who's Rockopera Tommy in Los Angeles en London
[bewerk] Tournees
[bewerk] Face Value/Hello I Must Be Going World Tour' (The Fabulous Jacuzzi's And One Neat Guy)
21 november 1982 - 20 februari 1983
De Band
- Phil Collins - Vocals/Drums/Piano
- Mo Foster - Bass/Piano
- Peter Robinson - Keyboards
- Daryl Stuermer - Gitaar/Bass/Banjo
- Chester Thompson - Drums
The Phenix Horns
- Rhamlee Michael Davis - Trompet
- Michael Harris - Trompet
- Don Myrick - Saxofoon
- Louis (Lui Lui) Satterfield - Trombone
Setlist
I Don't Care Anymore
Thunder & Lightning
I Cannot Believe It's True
This Must Be Love
Thru These Walls
I Missed Again
Behind The Lines
You Know What I Mean
The Roof Is Leaking
Don't Let Him Steal Your Heart Away
The West Side
In The Air Tonight
Like China
You Can't Hurry Love
It Don't Matter To Me
Hand In Hand
And So To F....
People Get Ready
[bewerk] No Jacket Required World Tour' (No Ticket Required)
11 februari 1985 - 2 juli 1985
De Band
- Phil Collins - Vocals/Drums/Piano
- Leland Sklar - Bass
- Peter Robinson - Keyboards
- Daryl Stuermer - Gitaar
- Chester Thompson - Drums
The Phenix Horns
- Rhamlee Michael Davis - Trompet
- Michael Harris - Trompet
- Don Myrick - Sax
- Lui Lui - Trombone
Setlist
I Don't Care Anymore
Only You Know And I Know
I Cannot Believe It's True
This Must Be Love
Against All Odds
Inside Out
Who Said I Would
If Leaving Me Is Easy
Sussudio
Behind The Lines
Don't Lose My Number
West Side
One More Night
In The Air Tonight
Like China
You Can't Hurry Love
It Don't Matter To Me
Hand In Hand
Take Me Home
People Get Ready
It's Alright
And So To F...
You Know What I Mean
[bewerk] Serious Tour' (With the serious guys and one even more serious gal)
23 februari 1990 - 3 oktober 1990
De Band
- Phil Collins - Vocals/Drums/Piano
- Leland Sklar - Bass
- Brad Cole - Keyboards
- Daryl Stuermer - Gitaar
- Chester Thompson - Drums
- Arnold McCuller - Achtergrondzang
- Bridgette Bryant - Achtergrondzang
- Fred White - Achtergrondzang
The Phenix Horns
- Rhamlee Michael Davis - Trompet
- Harry Kim - Trompet
- Don Myrick - Sax
- Lui "Lui" Satterfield - Trombone
Setlist
Hand In Hand
Hang In Long Enough
Behind The Lines
Against all Odds
Don't Lose My Number
Inside Out
Do You Remember
Who Said I Would
Another Day In Paradise
All Of My Life
Separate Lives
Saturday Night And Sunday Morning
The West Side
That's Just The Way It Is
Something Happened On The Way To Heaven
One More Night
Colours
In The Air Tonight
Heat On The Street
You Can't Hurry Love
Two Hearts
Find A Way To My Heart
Sussudio
A Groovy Kind Of Love
Easy Lover
Always
Take Me Home
[bewerk] Both Sides & Far Side of The World Tour
1 april 1994 - 17 mei 1995
De Band
- Phil Collins - Vocals/Drums/Piano
- Nathan East - Bass
- Brad Cole - Keyboards
- Daryl Stuermer - Gitaar
- Ricky Lawson - Drums
- Arnold McCuller - Achtergrondzang
- Amy Keys - Achtergrondzang
The Vine Street Horns
- Daniel Fornero - Trompet
- Harry Kim - Trompet
- Arturo Velasco - Trombone
- Andrew Woolfolk - Sax
Setlist
Part One: Black & White
Drum Introduction
I Don't Care Anymore
Don't Lose My Number
Can't Turn Back The Years
Everyday
Survivors
Can't Find My Way
This Must Be Love
Another Day In Paradise
I Wish It Would Rain Down
We Wait And We Wonder
Separate Lives
I've Forgotten Everything
Both Sides Of The Story
Part Two: Colours
The West Side
In The Air Tonight
Hang In Long Enough
Find A Way To My Heart
It Don't Matter To Me
Easy Lover
I Missed Again
Behind The Lines
Only You Know And I Know
Something Happened On The Way To Heaven
Knocking On Heavens Door
You Can't Hurry Love
Two Hearts
Sussudio
Get Ready
My Girl
Amazing Grace
The Way You Look Tonight
Against All Odds
Helpless Heart
Take Me Home
[bewerk] Dance Into The Light World Tour' (A Trip Into The Light)
28 februari 1997 - 17 december 1997
De Band
- Phil Collins - Vocals/Drums/Piano
- Nathan East - Bass
- Brad Cole - Keyboards
- Daryl Stuermer - Gitaar
- Ronnie Caryl - Rythym Gitaar
- Luis Conte - Percussie
- Ricky Lawson - Drums
- Arnold McCuller - Achtergrondzang
- Amy Keys - Achtergrondzang
The Vine Street Horns
- Daniel Fornero - Trompet
- Harry Kim - Trompet
- Arturo Velasco - Trombone
- Andrew Woolfolk - Sax
Setlist
Hand In Hand
Hang In Long Enough
Don't Lose My Number
River So Wide
Take Me Down
Find A Way To My Heart
Another Day In Paradise
Can't Turn Back The Years
I Wish It Would Rain Down
Against All Odds
Just Another Story
Lorenzo
Both Sides Of The Story
Separate Lives
The Times They Are A-Changing
You Know What I Mean
One More Night
Long Long Way To Go
Do You Remember
In The Air Tonight
Drum Trio
Loco In Acapulco
Dance Into The Light
Easy Lover
Wear My Hat
You Can't Hurry Love
Two Hearts
Something Happened On The Way To Heaven
Sussudio
No Matter Who
The Same Moon
Take Me Home
[bewerk] Phil Collins Big Band
12 juni 1998 - 3 oktober 1998
De Band
Saxes
- Matt James (Alto)
- Gerald Albright (Alto)
- Chris Collins (Tenor)
- Larry Panella (Tenor)
- Ian Nevins (Tenor)
- Kevin Sheehan (Baritone)
Trombones
- Arturo Velasco
- Scott Bliege
- Mark Bettcher
- Antonio García
Trumpets
- Daniel Fornero
- Harry Kim
- Tito Carillo
- Al Hood
- Ron Modell
Rhythm section
- Daryl Stuermer (Gitaar)
- Brad Cole (Piano)
- Oleta Adams (Piano)
- Doug Richeson (Bass)
- Luis Conte (Percussion)
- Phil Collins (Drums)
Setlist
Two Hearts
That's All
Invisible Touch
Rad Dudeski
Against All Odds
I Don't Care Anymore
Wot Gorilla
Afterglow
Hold On My Heart
In The Air Tonight
Chips & Salsa
Georgia On My Mind
From This Moment On
I Got A Right To Sing The Blues
I Won't Be Happy (Till I Make You Happy Too)
New York State Of Mind
That Old Devil Moon
Don't Lose My Number
Milestones
Drum/Percussion Duet
Los Endos
The Way You Look Tonight
Do Nothin' Till You Hear From Me
Always
Sussudio
[bewerk] First Final Farewell Tour
1 juni 2004 - 24 november 2005
De Band
- Phil Collins - Vocals/Drums
- Leland Sklar - Bass
- Brad Cole - Keyboards
- Daryl Stuermer - Gitaar
- Ronnie Caryl - Rythym Gitaar
- Chester Thompson - Drums
- Luis Conte - Percussie
- Arnold McCuller - Achtergrondzang
- Amy Keys - Achtergrondzang
- Connie Jackson - Achtergrondzang
- Lynn Fidmontt - Achtergrondzang
- Bill Cantos - Achtergrondzang
- Lamont Vanhooke - Achtergrondzang
The Vine Street Horns
- Daniel Fornero - Trompet
- Harry Kim - Trompet
- Arturo Velasco - Trombone
- Gerald Albright - Sax
Setlist
Drum Intro
Something Happened On The Way To Heaven
Against All Odds
Don't Lose My Number
You'll Be In My Heart
One More Night
Can't Stop Loving You
Hang in Long Enough
True Colors
Come With Me
A Groovy Kind of Love
Another Day in Paradise
We Wait And We Wonder
Misunderstanding
No Way Out
I Missed Again
Separate Lives
In The Air Tonight
Dance Into The Light
You Can't Hurry Love
Two Hearts
Wear My Hat
Invisible Touch
Easy Lover
Sussudio
It's Not Too Late
Always
Drum intro
Take Me Home
[bewerk] Filmografie
| Filmografie als acteur | |||
| Jaar | Titel | Rol | Opmerkingen |
|---|---|---|---|
| 1964 | A Hard Day's Night | Zittende fan met sjaal | |
| 1965 | R3 | Terry | |
| 1967 | Calamity the Cow | Mike Lucas | |
| 1968 | Chitty Chitty Bang Bang | Kind met pleister in het gezicht | |
| 1985 | Miami Vice | Phil Mayhew | TV-serie |
| 1988 | Buster | Buster Edwards | |
| 1989 | Tommy | Uncle Ernie | TV-film |
| 1991 | Hook | Inspector Good | |
| 1992 | The 1992 Billboard Music Awards | gastheer | TV-film |
| 1993 | And the Band Played On | Eddie Papasano | TV-film |
| 1993 | Frauds | Roland Copping | |
| 1994 | Calliope | Jackson Dover | |
| 1995 | Balto | Muk and Luk (stem) | |
| 2003 | The Jungle Book 2 | Lucky (stem) | |
[bewerk] Externe links
- Officiële site
- Officiële Genesis site
- Tarzan on Broadway site
- (en)
Phil Collins in de Internet Movie Database
(ex-) bandleden van Genesis
Tony Banks | Phil Collins | Peter Gabriel | Steve Hackett | John Mayhew | Anthony Phillips
Mike Rutherford | Jonathan Silver | Ray Wilson
