Phyllocladus
Van Wikipedia
| Phyllocladus | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
|
|||||||||||||
| geslacht | |||||||||||||
| Phyllocladus |
Phyllocladus is de botanische naam van een geslacht van coniferen. Het geslacht wordt ingedeeld hetzij in de eigen familie Phyllocladaceae hetzij in de familie Podocarpaceae. Zij zijn morfologisch aanmerkelijk verschillend van de andere geslachten in die familie Podocarpaceae, maar modern onderzoek toont aan dat zij toch binnen die familie vallen.
Dit geslacht komt voornamelijk voor op het zuidelijk halfrond, met name in Nieuw-Zeeland, Tasmanië en Maleisië.
De bomen kunnen 10 tot 30 m hoog worden. De bladeren zijn dun, uiterst klein, schaalachtig, lang, en maar een korte tijd groen. Ze worden al snel bruin. De meeste fotosynthese vindt plaats via de phyllocladen; deze ontwikkelen zich in de oksels van de schaalbladeren, en zijn enkelvoudig of samengesteld (afhankelijk van de soort). De zaadkegels zijn besachtig, gelijkaardig aan die van verscheidene andere Podocarpaceae-geslachten, in het bijzonder Halocarpus en Prumnopitys. De zaden worden verspreid door vogels.
[bewerk] Taxonomie
Het geslacht Phyllocladus bestaat uit de volgende soorten:
- P. alpinus
- P. asplenifolius
- P. hypophyllus
- P. toatoa
- P. trichomanoides
| Bronnen en referenties: |
|
Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Engelstalige Wikipedia |
