Robrecht II van Vlaanderen
Van Wikipedia
| 1065 ? - 1111 | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Graaf van Vlaanderen | ||||||
|
||||||
|
Robrecht II van Jeruzalem (° 1065? – † nabij Meaux 1 of 2 oktober 1111) was Graaf van Vlaanderen van 1093 aan zijn dood.
Als oudste zoon en opvolger van Robrecht I had hij reeds sinds 1080, vóór zijn vaders vertrek op pelgrimstocht naar Jeruzalem, gedeeltelijk het bestuur over het graafschap in handen gekregen.
Op doortocht door Bourgondië, bij zijn terugkeer van Jeruzalem, regelde Robrecht I het huwelijk van zijn zoon. Hij bracht Clementia, dochter van graaf Willem van Bourgondië, mee naar Vlaanderen. Hij gaf haar, wegens haar voorname positie, een aanzienlijk weduwengoed van 12 dorpen (bijna een derde van zijn graafschap). Dit weduwengoed zou later nog voor problemen zorgen bij opeenvolgende erfopvolgingen. Het huwelijk werd voltrokken waarschijnlijk in 1090.
Zij hadden verschillende kinderen : Boudewijn (1093-1119)(de latere troonopvolger), Willem (1094-1109)(vroegtijdig gestorven), Filips (1095?- ?) (vroegtijdig gestorven ?) en mogelijk nog een dochter (geen verdere gegevens bekend)
Toen Robrecht II ook officieel graaf van Vlaanderen werd bij de dood van zijn vader in 1093, bestendigde hij diens beleid door zijn streven naar een beter en krachtiger bestuur, zowel op buitenlands als op binnenlands gebied.
Zijn huwelijk met Clementia van Bourgondië, de zuster van de latere paus Callixtus II, buitte hij uit om zijn bondgenootschap met de paus te verstevigen. In de Investituurstrijd stelde hij zich uiteraard op aan de kant van de paus.
Van 1096 tot 1100 nam Robrecht deel aan de Eerste Kruistocht, waarbij hij een van de belangrijkste figuren werd en zich bij verschillende belegeringen onderscheidde. Hij stond er bekend als een wreed veroveraar die graag meedeed aan de moorden en plunderingen in het veroverde Jeruzalem. Deze kruistocht bezorgde hem de titel 'Robrecht van Jeruzalem, bevrijder van het H.Graf'.
Hij overleed te Meaux (of te Chelles ?) aan de verwondingen opgelopen toen hij, na een zware val van zijn paard, vertrappeld werd door de paarden van zijn vluchtende troepen . Dit gebeurde tijdens een expeditie van de Franse koning Lodewijk VI, die hij als vazal vergezelde, gericht tegen graaf Theobald IV van Blois, een neef en bondgenoot van de Engelse koning.
Hij werd begraven (waarschijnlijk op 6 oktober 1111) in de Sint-Vaastabdij van Atrecht, in aanwezigheid van de Franse koning en veel edelen.
Hij werd opgevolgd door zijn zoon, Boudewijn VII met de Bijl.
