Schildkliervergroting
Van Wikipedia
| Schildkliervergroting | |
 |
|
|
|
|
| ICD-10 | E01.0-E01.2 |
| ICD-9 | 240.9 |
| DiseasesDB | 4222 |
Schildkliervergroting of struma, of krop is een symptoom waarbij de schildklier vergroot is ten opzichte van de normale toestand. Een schildkliervergroting kan zowel optreden bij hyperthyreoïdie als bij hypothyreoïdie, en ook een normale schildklierfunctie komt voor. De zwelling kan onopvallend zijn, of bij een wat groter formaat cosmetische bezwaren geven, maar als hij groter wordt ook slikklachten of (vooral bij vergrotingen die zich in de borstkas voortzetten) ademhalingsproblemen geven. Door palpatie wordt onderzocht of de zwelling wel echt van de schildklier uitgaat en niet het gevolg is van een lymfoom, omdat zwellingen in de hals ook diverse andere oorzaken kunnen hebben. Voor nadere diagnostiek kan worden gebruik gemaakt van echo-onderzoek en/of computertomografie (CT).
Een struma kan in grote lijnen op drie manieren ontstaan:
- door diffuse vergroting van de schildklier,
- door vorming van een of meer kysten in het schildklierweefsel en
- door goed- of kwaadaardige gezwellen.
Een tegenwoordig in Nederland zeer zeldzame oorzaak is jodiumgebrek in de voeding, vroeger (en in sommige derde-wereldlanden nog steeds) de belangrijkste oorzaak. De schildklier vertoont in dit geval een diffuse hypertrofie. (zie illustratie)
