Shirley Babashoff
Van Wikipedia
Shirley Babashoff (31 januari 1957, Whittier) is een voormalig topzwemster uit de Verenigde Staten, die tweemaal deelnam aan de Olympische Spelen en zowel in München (1972) als in Montréal (1976) de titel won met de estafetteploeg op de 4x100 meter vrije slag.
In totaal won Babashoff acht olympische medailles, en dat maakt haar tot een van de meest succesvolle sporters uit de olympische geschiedenis. Daarnaast verbeterde Babashoff maar liefst elf wereld- op acht verschillende onderdelen, en 39 Amerikaanse records (individueel en in estafetteverband). Haar erelijst vermeldt verder vijf wereldtitels, behaald in 1973 en 1975, en 27 Amerikaanse titels. Ze werd dan ook niet voor niets de vrouwelijke equivalent van Mark Spitz genoemd.
In München verloor Babashoff in de finale van de 100 meter vrije slag van haar landgenote Sandra Neilson, maar ze bleef de Australische favoriete Shane Gould wál voor. Beide Amerikaansen droegen voorafgaand aan het toernooi een T-shirt met de provocerende tekst: All That Glitters Is Not Gould. Vier jaar later zorgde Babashoff opnieuw voor opschudding door haar collega's uit Oost-Duitsland te beschuldigen van het gebruik van doping. Na haar nederlaag op de 400 meter vrije slag, door toedoen van DDR-zwemster Petra Thümer, kreeg ze om die reden van de Amerikaanse pers de bijnaam Surly Shirley .
Babashoff werd in 1974 uitgeroepen tot Amerika's Sportvrouw van het Jaar, en in 1982 opgenomen in de International Swimming Hall of Fame.
[bewerk] Externe link
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
