Sic (Latijn)
Van Wikipedia
Sic is Latijn en betekent: dus, op deze manier, zo, aldus; in het Middeleeuws Latijn: ja.
Het woord wordt gebruikt om aan te duiden dat een bepaalde foute schrijfwijze van een woord of een bepaald foutief woordgebruik met opzet zo gekozen is, en niet per ongeluk of door onwetendheid toegepast is. Vaak gebeurt dit afkeurend of ironisch in een citaat en heeft dan de betekenis: Let op, dit staat er echt. Sic wordt dan tussen haakjes geschreven en soms gevolgd door een uitroepteken: (sic!). Een uitroepteken tussen haakjes (!) geplaatst heeft in dit geval dezelfde betekenis.
In wetenschappelijke publicaties die citaten bevatten, wordt men geacht die citaten letterlijk weer te geven, inclusief mogelijke spelfouten. Om duidelijk te maken dat men die fouten niet zelf voor het eerst gemaakt heeft, laat men iedere spelfout volgen door een "(sic)".
 |
Voor woordenboekinformatie, zie de pagina sic op WikiWoordenboek |
