Sint-Martens-Lennik
Van Wikipedia
Sint-Martens-Lennik is een dorpje in de Belgische gemeente Lennik, gelegen in het Pajottenland in het westelijk deel van de provincie Vlaams-Brabant. De plaats telt ongeveer 2300 inwoners.
Men begon de bouw van hooggotische kerk in de 12de eeuw en eindigde in de 15de eeuw; de oudste delen van de kerk zijn romaans.
[bewerk] Geschiedenis
Sint-Martens-Lennik zou net als Sint-Kwintens-Lennik ontstaan zijn uit een Romeinse nederzetting met dit verschil dat Sint-Martens-Lennik ontstond als vrije nederzetting van boeren en ambachtslieden.
Het werd een Frankische nederzetting in de tweede helft van het eerste millennium. De toewijding van de parochiekerk aan Sint-Martinus, een centrale figuur uit de vroeg-middeleeuwse kerstening zet deze hypothese kracht bij.
Tot 1514 bleef de Sint-Martinuskerk een dochter van de Sint-Kwintinuskerk en berustte het patronaatsrecht bij de abdij van Nijvel. Sint-Martens werd in 1514 een afzonderlijke parochie.
Sint-Martens-Lennik had geen marktpIein met omliggende gebouwen zoals Sint-Kwintens-Lennik. Het kon vooral prat gaan op zijn vele grote pachthoven rondom het dorpscentrum en in de buitenwijken gelegen. In Sint-Martens werd jaarlijks jaarmarkt gehouden op de feestdag van Sint-Maarten in de kasteelweiden. Dat deze een uitvloeiing van de markt van Sint-Kwintens was bewijst het weeg-en lepelrecht, dat de kerkfabriek en de H. Geesttafel van Sint-Kwintens er hieven. Deze jaarmarkt kan zeer oud zijn en wordt als een compensatie voor Sint-Martens aangezien.
Toen de Fransen in 1792 onze streken inpalmden werd het land volgens Frans voorbeeld ingedeeld in departementen, arrondissementen, kantons en gemeenten.
Sint-Martens-Lennik werd een zelfstandige gemeente en werd de hoofdplaats van een kanton. In 1822, onder het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, wordt het kanton Herne afgeschaft en toegevoegd aan Sint-Martens-Lennik. I
In 1845 verscheen een besluit waarbij de vrederechters verplicht werden in de hoofdplaats van het kanton te wonen. De toenmalige vrederechter vond evenwel geen behoorlijk onderkomen in Sint-Martens-Lennik. Toen drukte de provincieraad van Brabant, onder impuls van advocaat F.J. De Gronckel (uit Sint-Kwintens-Lennik en ook de “uitvinder” van het Pajottenland,) de wens uit dat Sint-Kwintens-Lennik zou worden aangeduid als hoofdplaats van het kanton. Deze wijziging kwam er in 1848.
Tijdens het Verenigd Koninkrijk werd in 1826 het grondgebied van Schepdaal afgesplitst van Sint-Martens-Lennik en werd het een zelfstandige gemeente.
Sinds 1977 maakt Sint-Martens-Lennik deel uit van de fusiegemeente Lennik.
