Slag bij Vlaardingen
Van Wikipedia
| Tolheffing van Dirk III | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
|||||||||
| Strijdende partijen | |||||||||
| West-Friezen (Hollanders) | Legers uit Keulen, Luik Utrecht en Leuven |
||||||||
| Commandanten | |||||||||
| Dirk III van Holland | Godfried van Lotharingen Adelbold II, Bisschop van Utrecht |
||||||||
| Troepensterkte | |||||||||
| onbekend | onbekend | ||||||||
| Slachtoffers | |||||||||
| onbekend | onbekend | ||||||||
De Slag bij Vlaardingen werd gevoerd door de Hollandse graaf Dirk III tegen de Duitse keizer Hendrik II. Tegen de zin van deze keizer, die in die tijd de leenheer van de graaf was, stelde Dirk III een tol op de rivier de Maas bij Vlaardingen. Deze tol wekte ook ongenoegen van kooplui uit het Aartsbisdom Utrecht. De bisschop van Aartsbisdom Utrecht riep de hulp in van de Duitse keizer, en deze zond een leger naar Vlaardingen. Dirk III versloeg dit leger op 29 juli 1018 in de tegenwoordige Zouteveense polder.
[bewerk] Achtergrond
Omdat de koopvaarders op de Merwede tol moesten betalen aan Dirk, konden ze hun schuld aan Keizer Hendrik ook niet meer bekostigen. Dit kon zo niet langer en Hendrik stuurde aan leger van bischoppen en adel samen.
Onderweg naar Vlaardingen haakte bisschop Balderick van Luik al af, omdat hij onwel geworden zou zijn.
[bewerk] De Slag
Enkele kilometers van Vlaardingen kwamen de legers van Godfried van Lotharingen en de overige huurlingen van de bisschop van Luik aan land, terwijl Adelbold II van Utrecht met zijn leger uit het noordoosten kwam. Eerst stuitte men op de woonterp waar alle bewoners al waren gevlucht naar de verder op gelegen burcht van Dirk of het moeras in.
Vlakbij de burcht lag een moelijk doordringbaar moeras vlakte, waar de legers van keizer Hendrik maar moeilijk door heen kwamen. Er volgde een flinke paniek toen er beweerd werd dat ze vanachter aangevallen werden. Het leger dreigde elkaar dood te drukken en van deze paniek maakten de Westfriezen gebruik van, ze stormde over de dijk heen en sloegen er op los. Bij de eerste aanval was Adelbold van Utrecht al gevlucht met zijn leger, waardoor Godfried er alleen voorstond. Bij de volgende aanval vluchtte het halve leger weg. Maar Godfried bleef kranig weerstand bieden. Toen het grootste gedeelte uitgeschakeld was, kwam Dirk uit zijn burcht gereden op zijn paard om Godfried gevangen te nemen. Enkelen maanden later sloten Keizer Hendrik en Dirk weer vrede, de reden zou zijn dat Hendrik zijn kust niet wilde verliezen.
