Sociaal-Democratische Partij (Portugal)

Van Wikipedia

Politiek - Portaal:Politiek

Portugal

Politiek in Portugal

President (lijst)

Premier van Portugal (lijst)

Ministerraad (lijst)

Assemblée van de Republiek

Staatsraad

Portugese politieke partijen

Presidentsverkiezingen 2006

De Sociaal-Democratische Partij (Portugees: Partido Social Democrata) is een gematigd conservatieve partij in Portugal. De partij bezet sinds de laatste verkiezingen (februari 2005) 72 van de 230 zetels in het Portugese parlement. Het is daarmee de grootste oppositiepartij.

De huidige partijleider van de PSD is Luís Marques Mendes.

[bewerk] Geschiedenis

De Sociaal-Democratische Partij werd op 6 mei 1974 opgericht als Partido Popular Democrático, een paar weken na de Anjerrevolutie. Oprichters waren o.a. Francisco Sá Carneiro, Francisco Pinto Balsemão en Joaquim Magalhães Mota. Op 15 mei werd het eerste partijcongres gehouden en op 24 juni werd er een politiek comité gevormd waarin Francisco Sá Carneiro, Francisco Pinto Balsemão, Joaquim Magalhães Mota, Barboso de Melo, Mota Pinto, Montalvão Machado, Miguel Veiga, Ferreira Júnior, António Carlos Lima, António Salazar Silva, Jorge Correia de Cunha, Jorge Figueiredo Dias en Jorge Sá Borges zitting namen.

Op 17 januari 1975 werd de partij door het Hooggerechtshof erkend.

De PPD trachtte aanvankelijk toe te treden tot de Socialistische Internationale. Toen lidmaatschap door Socialistische Internationale werd afgewezen, begon de partij een meer centrumgerichte koers te varen. Later schoof de partij op naar centrum-rechts. In 1976 werd de partijnaam gewijzigd in Partido Social Democrata.

Tussen 1974 en 1979 nam de PSD deel aan diverse coalities. In 1979 werd samen met het Democratisch Social Centrum (de huidige Volkspartij) een verkiezingsalliantie gesloten, Democratische Alliantie (AD) genaamd. De AD won de verkiezingen van 1979 en vormde een regering onder de populaire Francisco Sá Carneiro. In 1980 won de AD de verkiezingen opnieuw en zat haar zetelaantal in het Portugees parlement (Assembleia da República bijna verdubbeld. De charismatische Sá Carneiro kwam eind 1980 bij een vliegtuigongeval om het leven. Zijn opvolgers als premier werd Francisco Pinto Balsemão. Pinto Balsemão nam tevens het voorzitterschap opzich. Pinto Balsemão bleek echter veel minder populair en charismatisch dan Sá Carneiro en in 1983 verloor de AD de verkiezingen en werd de alliantie ontbonden.

Ondanks het verlies, bleef de PSD in de regering. De Socialistische Partij (PS) vormde een nieuwe regering, het Centrum Blok genaamd, waarin ook de PSD zitting had. De rechtervleugel van de PSD onder Aníbal Cavaco Silva was fel tegen de coalitie en toen de Cavaco Silva in juni 1985 tot voorzitter van de PSD werd gekozen, werd het Centrum Blok ontbonden. De verkiezingen die kort daarop erden gehouden werden gewonnen door de PSD en Cavaco Silva werd premier van een minderheidsregering. In 1991 won de PSD de verkiezingen en Cavaco Silva bleef minister-president.

De toenemende werkloosheid en de verslechterde economie in Portugal, leidde in 1995 tot een verkiezingsoverwinning van de PS. Ook in 1999 werden de verkiezingen verloren. In 2002 was de PSD terug van weggeweest en won de verkiezingen. José Manuel Durão Barroso vormde een regering met de Volkspartij (PP) en werd minister-president. Barroso trad op 17 juli 2004 af omdat hij voorzitter van de Europese Commissie werd. Pedro Santana Lopes volgde hem op als premier. Links was verbolgen over het feit dat de socialistische president Jorge Sampaio geen nieuwe verkiezingen uitschreef in plaats van een premierswisseling toestond. President Sampaio zag echter niets in nieuwe verkiezingen omdat hij vond dat de PSD/PP-regering de economische problemen moest oplossen. Eind 2005 schreef Sampaio toch nieuwe verkiezingen uit, deze werden gewonnen door de PS. De PS won daarop de verkiezingen en José Sócrates (PS) vormde daarop een regering met de PP. De huidige partijleider van de PSD is Luís Marques Mendes.

[bewerk] Geschiedenis

Op 17 januari 1975 werd de partij door het Hooggerechtshof erkend.

Ondanks het verlies, bleef de PSD in de regering. De Socialistische Partij (PSP) vormde een nieuwe regering, het Centrum Blok genaamd, waarin ook de PSD zitting had. De rechtervleugel van de PSD onder Aníbal Cavaco Silva was fel tegen de coalitie en toen de Cavaco Silva in juni 1985 tot voorzitter van de PSD werd gekozen, werd het Centrum Blok ontbonden. De verkiezingen die kort daarop erden gehouden werden gewonnen door de PSD en Cavaco Silva werd premier van een minderheidsregering. In 1991 won de PSD de verkiezingen en Cavaco Silva bleef minister-president.

De toenemende werkloosheid en de verslechterde economie in Portugal, leidde in 1995 tot een verkiezingsoverwinning van de PSP. Ook in 1999 werden de verkiezingen verloren. In 2002 was de PSD terug van weggeweest en won de verkiezingen. José Manuel Durão Barroso vormde een regering met de Volkspartij (PP) en werd minister-president. Barroso trad op 17 juli 2004 af omdat hij voorzitter van de Europese Commissie werd. Pedro Santana Lopes volgde hem op als premier. Links was verbolgen over het feit dat de socialistische president Jorge Sampaio geen nieuwe verkiezingen uitschreef in plaats van een premierswisseling toestond. President Sampaio zag echter niets in nieuwe verkiezingen omdat hij vond dat de PSD/PP-regering de economische problemen moest oplossen. Eind 2005 schreef Sampaio toch nieuwe verkiezingen uit, deze werden gewonnen door de PS. José Sócrates van PS vormde daarop een coalitie met de PP. Deze regering trad op 12 maart 2005 op. Sindsdien is de PSD de grootste oppositiepartij in het parlement.

Aníbal Cavaco Silva werd op 22 januari 2006 door het volk met 50,59% van de stemmen tot president van Portugal gekozen.

[bewerk] Ideologie

Ofschoon de partijnaam suggereert dat de PSD een sociaal-democratische partij is, is dit niet het geval. De oprichters van de PPD (voorganger van de PSD) waren in 1974 wel van plan om een centrum-linkse partij op te richten, maar de partij ontwikkelde zich spoedig in centristische, later centrum-rechtse richting. In 1975/1976 werd de PSD niet toegelaten tot de Socialistische Internationale, omdat het sociaal-democratische gedachtengoed in traditioneel-linkse zin ontbrak. Zeker onder Aníbal Cavaco Silva schoof de partij in de jaren '80 op naar rechts.

Anno 2006 kan men de partij omschrijven als gematigd conservatief, licht populistisch, liberaal en sociaal.

De partijslogan luidt: "Vrijheid, Gelijkheid en Solidariteit."

[bewerk] Jeugdbeweging, krant

Er bestaat een jeugdbeweging, Juventude Social Democrata (JSD) genaamd.

De voornaamst, aan de PSD gebonden krant, is Povo Livre ("Vrije Volk").

[bewerk] PSD in Europees verband

De PSD is een voorstander van de Europese eenwording. Tot voor kort was de PSD aangesloten bij de Partij van Europese Liberalen en Democraten (ELDR), maar nu maakt ze deel uit van de Christen-democratische Europese Volkspartij (EVP). De partij heeft 9 afgevaardigden in het Europees parlement.

De PSD maakt ook deel uit van de Internationale Democratische Unie (IDU), een wereldwijd samenwerkingsverband van conservatieve partijen, zoals de Republikeinse Partij (VS).