José Manuel Durão Barroso
Van Wikipedia
Europese Unie |
![]() Dit artikel maakt deel uit van de serie: |
|
|
|
José Manuel Durão Barroso (*23 maart 1956 te Lissabon) is een Portugees politicus en sinds 2004 voorzitter van de Europese Commissie.
[bewerk] Loopbaan
Durão Barroso heeft een graad in de rechten van de Universiteit van Lissabon. Ook heeft hij een MA in economische en sociale wetenschappen van de universiteit van Genève. Hij werkte gedurende een aantal jaren aan de universiteiten van Lissabon en Georgetown University in Washington DC, waar hij zijn doctorstitel behaalde.
Durão Barroso's politieke activiteiten startten tijdens zijn studie, voor de Portugese Revolutie van 25 april 1974. Hij was toen aangesloten bij de communisten. In december 1980 werd hij lid van de centrum-rechtse PSD (Partido Social Democrata), waar hij nu nog steeds bij aangesloten is.
Hij bekleedde onder andere de volgende functies in de politiek:
- Assistant staatssecretaris voor Binnenlandse Zaken (1985-1987)
- Staatssecretaris voor Buitenlandse Zaken (1987-1992)
- Minister van Buitenlandse Zaken (1992-1995)
- Premier van Portugal (2002-2004)
[bewerk] Voorzitter Europese Commissie
Durão Barroso werd op 29 juni 2004 voorgedragen als nieuwe voorzitter van Europese Commissie. Zijn kandidatuur werd op 20 juli 2004 door het Europees Parlement goedgekeurd. Op 12 augustus maakte Durão Barroso de leden van 'zijn' commissie bekend. Die konden evenwel niet allemaal op evenveel instemming van het Europees Parlement rekenen. Met name op de conservatieve Italiaanse kandidaat Rocco Buttiglione was veel kritiek, vooral vanwege zijn opvattingen over homo's en vrouwen. Toen het erop leek dat een meerderheid van het Parlement daarom tegen de Commissie zou stemmen, besloot Barroso op 27 oktober 2004 aan het Parlement uitstel te vragen voor het aantreden van zijn Commissie.
Op 4 november 2004 presenteerde Barroso daarop een nieuw voorstel voor de samenstelling van de Commissie. Rocco Buttiglione, die de post Justitie, Vrijheid & Veiligheid zou gaan beheren, werd vervangen door de voormalige Italiaanse minister van Buitenlandse Zaken Franco Frattini. De Letse kandiaat Ingride Udre, werd teruggetrokken voor de post van Belasting- en Douaneunie. Op die plek werd de Hongaarse kandidaat László Kovács benoemd. Kovács zou aanvankelijk de portefeuille Energie krijgen, maar wekte bij het Europees Parlement niet de indruk daar veel van af te weten. Die laatste portefeuille zou nu beheerd gaan worden door de nieuwe Letse kandidaat: Andris Piebalgs.
In deze nieuwe samenstelling werd de nieuwe Commissie wel aanvaard door het Parlement. Sinds 22 november 2004 is Barroso voorzitter van de Europese Commissie.
Op 8 juni 2005 verwierp het Europees Parlement een voorwaardelijke motie van wantrouwen tegen Barroso, die door Eurosceptische parlementsleden was ingediend vanwege een vakantie die Barroso aan boord van een jacht van een Griekse scheepsmagnaat had gevierd. De uitslag van de stemming was 589 tegen, 35 voor, 35 onthoudingen.
[bewerk] Persoonlijk
Durão Barroso is getrouwd en heeft drie kinderen.
|
![]() |
---|---|
Joaquín Almunia | José Manuel Barroso | Jacques Barrot | Joe Borg | Stavros Dimas | Benita Ferrero-Waldner | Ján Figeľ | Franco Frattini | Mariann Fischer Boel | Dalia Grybauskaitė | Danuta Hübner | Siim Kallas | László Kovács | Neelie Kroes | Markos Kyprianou | Peter Mandelson | Charlie McCreevy | Louis Michel | Andris Piebalgs | Janez Potočnik | Viviane Reding | Olli Rehn | Vladimír Špidla | Günter Verheugen | Margot Wallström |