Theo Mann-Bouwmeester
Van Wikipedia
Theodora Antonia Louisa Cornelia Bouwmeester (Zutphen, 19 april 1850 - Amsterdam, 18 april 1939) was een beroemd Nederlands actrice in de periode 1880-1926. Zij was driemaal getrouwd en trad daardoor onder verschillende namen op (chronologisch als Doortje Bouwmeester, Doortje Frenkel-Bouwmeester, Théo Brondgeest-Bouwmeester en Théo Bouwmeester) maar leeft voort onder de naam uit haar laatste huwelijk met de musicus Johann Mann.
Zij kwam uit een befaamd acteursgeslacht; de acteur Louis Bouwmeester was haar broer. Theo Mann-Bouwmeester maakte haar debuut als zevenjarige in het gezelschap van haar vader Louis Rosenveldt. Haar grote inspiratiebron was Sarah Bernhardt, die zij in 1880 in Amsterdam zag optreden. Datzelfde jaar beleefde zij haar doorbraak bij het grote publiek.
Theo Mann had een breed repertoire, van klassieke tragedies tot eigentijdse stukken en was lange tijd Nederlands meest gevierde actrice. Pas in de jaren rond de Eerste Wereldoorlog zou zij in Annie Bos een concurrente krijgen. Lang was zij verbonden aan Het Nederlandsch Toneel, waar ze in 1920 meedeed aan een staking van de acteurs. Dit zou het einde van haar carrière inluiden. In 1926 nam zij afscheid in een van haar populaire rollen, "Liane Orland" in Het kind van de liefde van Henri Bataille.
Sinds 1955 wordt jaarlijks de naar haar genoemde Theo d'Or verleend voor de beste vrouwelijke hoofdrol gedurende het seizoen. Een destijds door toeschouwers aan haar geschonken ring, gemaakt door Jan Eisenloeffel, schonk zij in 1934 aan Else Mauhs, de in haar ogen meest voortreffelijke actrice. Daarna werd de Theo Mann-Bouwmeesterring gedragen door Caro van Eyck, Annet Nieuwenhuijzen en Anne-Wil Blankers.
[bewerk] Externe link
- Portret in Biografisch Woordenboek van Nederland
