Tiger Moth

Van Wikipedia

De De Havilland Tiger Moth is een tweedekker ontworpen in de jaren 30 door de Havilland. Het toestel is gebruikt door o.a. de Royal Air Force als lesvliegtuig. Het bleef in gebruik bij de RAF tot 1950; vele werden daarna gebruikt als burgervliegtuig. Het toestel wordt nog steeds gebruikt.

Het prototype was afgeleid van de de Havilland Gipsy Moth (DH.60). Er zat een de Havilland Gipsy III 120 pk motor in. De eerste vlucht was op 26 oktober 1931. De RAF bestelde 35 Tiger Moths type I; zij kregen typenummer DH.60T. Er werd een vervolgorder geplaatst voor 50 toestellen met een de Havilland Gipsy Major I motor (130 pk); het typenummer daarvan werd DH.82A Tiger Moth II. De Tiger Moth werd in gebruik genomen op de RAF vliegschool in februari 1932. Bij het begin van de Tweede Wereldoorlog had de RAF 500 exemplaren. Er werden grote aantallen uit de burgerluchtvaart gerequireerd om aan de behoefte aan lesvliegtuigen te voldoen.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog waren er meer dan 7000 Tiger Moths gebouwd; 4005 Tiger Moth IIs voor de RAF, waarvan ruim de helft werd gebouwd door de Morris Motor Company. 151 stuks zijn gebouwd in Noorwegen, Zweden en Portugal, en 2949 stuks werden gebouwd in andere landen van het Britse Gemenebest. Canada leverde 200 Tiger Moths aan de USAAF; zij kregen typenummer PT-24.

Er werd ook een radiografisch bestuurde versie van de Tiger Moth II gebouwd die dienst deed bij schietoefeningen. Van deze zgn. Queen Bee waren er aan het begin van de oorlog 300 in gebruik. De Fleet Air Arm had een klein aantal exemplaren van de Tiger Moth II en de Queen Bee.

Grote aantallen in Nieuw-Zeeland gebouwde Tiger Moths van de Royal New Zealand Air Force werden omgebouwd tot een agrarische versie. Dat gebeurde toen het bemesten per vliegtuig was bedacht. De voorste stoel werd vervangen door een houder voor superfosfaat. Vanaf het midden van de jaren 50 werden deze bemestingsvliegtuigen vervangen door modernere zoals de PAC Fletcher; een groot aantal Tiger Moths kwam toen in handen van liefhebbers.

Er zijn exemplaren te bezichtigen in het Mosquito Aircraft Museum in Engeland, het Poolse Luchtvaartmuseum op het voormalige vliegveld Kraków-Rakowice-Czyżyny, en in Nieuw-Zeeland in het museum Te Papa Tongarewa.

Een bijzonderheid aan de Tiger Moth is de werking van de rolroeren op de onderste vleugel: het rolroer aan de buitenzijde van de bocht beweegt nauwelijks naar beneden, en het rolroer aan de binnenzijde van de bocht beweegt sterk omhoog. Dit is een techniek om het gieren tegen te gaan.

[bewerk] Uitvoeringen

• DH.60T Moth Trainer: Militair lesversie van de De Havilland DH.60 Moth.
• DH.82 Tiger Moth: Tweezits lesvliegtuig. Aangedreven door een 120 pk (89 kW) De Havilland Gipsy III zuigermotor.
  • Tiger Moth Mk I: Tweezits lesversie voor de RAF.
• DH.82A Tiger Moth : Tweezits lesvliegtuig. Aangedreven door een 130 pk (97 kW) De Havilland Gipsy Major zuigermotor.
  • Tiger Moth Mk II : Tweezits lesversie voor de RAF.
• DH.82C Tiger Moth : Koudweerversie voor de RCAF. Uitgerust met glazen verschuifbare cockpit-koepels. Aangedreven door een 145 pk (108 kW) de Havilland Gipsy Major zuigermotor. 1520 stuks gebouwd.
• PT-24 : Tweezits lesversie voor de USAAF.
• DH.82B Queen Bee : Onbemande radiografisch bestuurde versie. 380 stuks gebouwd.
• Thruxton Jackaroo : Uitvoering met vierzits-cabine.

Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina De Havilland Tiger Moth op Wikimedia Commons.