Vaderbeweging
Van Wikipedia
De vaderbeweging is de benaming voor mensen die de emancipatie en/of gelijke rechten voor vaders nastreven.
Inhoud |
[bewerk] Geschiedenis
De geschiedenis van vaders en van de vaderbeweging is slecht beschreven. We weten dat ergens vanaf de eind jaren zestig mannen protesteerden tegen hun achterstelling als vader. Met name ging het dan om het recht op omgang met hun kinderen. Deze beweging stond merendeels los van de mannen die zich organiseerden parallel en in navolging van de tweede feministische golf. Wel was het voor een deel een reactie op de gevolgen van die golf en met name het toenemend aantal echtscheidingen.
In de jaren 80 werd met de oprichting van de stichting Dwaze Vaders de titel Dwaze vader een geuzennaam voor vaders die verstoken blijven van het contact met hun kinderen. Daarnaast ontstonden een groot aantal andere stichtingen en verenigingen. Spraakmakend daaronder waren nog SOS-papa en momenteel (2005) Fathers 4 Justice, Gescheiden Vaders Nederland en Familie4Justice.
Overigens is het vaderprobleem ook al eerder in de geschiedenis expliciet aan de orde gesteld. Een vroeg voorbeeld daarvan is August Strindberg die dit indringend aan de orde stelde in zijn toneelstuk “”De vader”.
In de loop der jaren verschoof de nadruk hoe langer hoe meer van de eis tot omgangsrecht naar de eis van gelijkwaardig ouderschap. Ook het gebrek aan gelijke voorzieningen voor vaders (opvanghuizen, vadercentra, ouderschapsverlof, kinderopvang wordt bekritiseerd. Tevens worden een toenemend aantal problemen t.a.v het functioneren van de rechtsstaat aan de orde gesteld.
[bewerk] Westers
Problemen rond vaderschap zijn geen probleem van Nederland of België alleen. In het algemeen is er een grote overeenkomst tussen alle westerse landen. Bijna overal ziet 30-40% (zie bronnen bij lemma vaderschap) van de kinderen na scheiding zijn of haar vader niet meer. In veel landen is sprake van regelrechte vaderschapsdiscriminatie.
[bewerk] Stromingen
Binnen de vaderbeweging zijn er richtingen die uitgesproken progressief zijn en stellen het vaandel van de gelijkwaardigheid van de vrouwenbeweging te hebben overgenomen. Er zijn ook regressieve tendensen zichtbaar, met name rond het herstel van het gezin als hoeksteen en wellicht zijn er bij kleine groepen tendensen te bespeuren die pleiten voor een terugkeer naar de patriarchale structuur. Een omvattende indeling in rechts of links is dan ook niet goed te maken. Vooral in Nederland ontplooien veel vaders, ook vaderrechtenactivisten als zodanig, activiteiten binnen GroenLinks, SP en PvdA en er zijn ook bekende SP-ers die zich met de vaderbeweging associëren. Maar er is van oudsher ook steun vanuit andere partijen zoals de VVD (wetsvoorstellen en amendementen van Otto Vos en Ruud Luchtenveld.
[bewerk] Vaderbeweging en moeders
De vaderorganisaties nemen zonder uitzondering ook moeders in de knel in hun gelderen op. Behalve vaderdiscriminatie worden ook andere onredelijke factoren verondersteld (onderzoek Bönnekamp) een rol te spelen in het veroorzaken van scheiding tussen ouders en kinderen. Het bij grote voorrang handhaven van status quo is er daar een van. Zodoende zijn er ook moeders die hun rol niet volwaardig kunnen vervullen.
[bewerk] Vaderbeweging en vrouwen
Ook andere vrouwen spelen dikwijls een rol in de vaderbeweging. Soms als nieuwe partner van betroffen vaders, dikwijls ook in het middelpunt van organisaties. Fathers4Justice organiseert deze vrouwen in een aparte groep (Purple Hearts). Er zijn ook vrouwenorganisaties die de vaderbeweging steunen en kritiek hebben op de in hun ogen vaak negatieve houding van bestaande vrouweninstituten.
[bewerk] Vaderbeweging en vrouwenbeweging
Hoewel veel progressieve vrouwen zich in de loop der tijd konden vinden in de doelstellingen van de vaderbeweging zijn de instituten van de vrouwenbeweging meestal zeer kritisch tot afwijzend geweest. De theorie van het feminisme laat geen ruimte voor het bestaan van een vaderbeweging of mannenbeweging anders dan aanvullend en ondersteunend element van het feminisme.
De vrouwenbeweging is dikwijls de opvatting toegedaan dat vaders eerst meer moeten zorgen voor ze over rechten beginnen. Het mogelijk gezamenlijke doel, herverdeling van zorg en arbeid wordt daardoor niet als gezamenlijk actiepunt ervaren. Stromingen die kritisch zijn over de vrouwenbeweging menen dat daar herverdeling van zorg niet werkelijk wordt nagestreefd. Er zijn dan ook tendensen zichbaar waarin vrouwen niet zozeer een herverdeling bepleiten maar meer keuzemogelijkheden voor vrouwen tussen zorg en werk. De vaderbeweging heeft veel praktische voorstellen gedaan om herverdeling mogelijk te maken. Maar ook hiervan worden de bedoelingen door sommigen wel eens betwijfeld.
[bewerk] België
In België is het recht en de praktijk daarvan in sommige opzichten relatief gunstig voor vaders in verhouding tot andere westerse landen en met name Nederland. Dit heeft te maken met de strafbaarheid van omgangsweigering en een andere politieke cultuur. Deze maakte het onder andere mogelijk dat er een zeer vooruitstrevende wet over gelijkwaardig ouderschap in werking is getreden (4 september 2006). De vaderbeweging is in België minder versnipperd dan in Nederland. Belangrijke organisaties of verenigingen zijn BASO, BGMK, GOUDI, F4J en SBO.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe links
| Bronnen en referenties: |
|
