Overleg:Verbuiging van het zelfstandig naamwoord
Van Wikipedia
- Ik snap het niet helemaal. Horen de vrouwelijke zelfstandige naamwoorden, dus met 3 vormen, nou wel of niet bij de zwakke zelfstandige naamwoorden? Uit de opmerking "met uitzondering van vrouwelijke persoonsnamen, "die zijn ook sterk" zou je denken van wel, maar uit de opmerking die volgt na een voorbeelden van woorden met slechts 2 vormen, zou je denken dat alleen deze bij de zwakke substantiva horen. "Deze substantieven noemt men zwakke substantieven".
- Het is misschien een beetje raar, maar je hebt gewoon 3 categoriën zelfstandige naamwoorden: sterke zn, zwakke zn, en vrouwelijke zn die laatste vormen dus een categorie apart en zijn dus noch sterk noch zwak. Het probleem zit hem echter in het feit dat vrouwelijke persoonsnamen ook "sterke zelfstandige naamwoorden" zijn (en dus niet tot de categorie van de "vrouwelijke zelfstandige naamwoorden" zouden behoren.
Neem bijvoorbeeld Ann (een vrouwelijke persoonsnaam):
"Ann" is gewoon een sterk substantief, dus je zegt "Anns boek"
(Als "Ann" als vrouwelijk substantief behandeld werde, dan ware het "Ann boek" geweest, hetgeen natuurlijk foutief is; behandelde men "Ann" als "zwak substantief", dan ware het "Annen boek" hetgeen ook fout is)
Enkele voorbeelden voor de genitief:
- Sterke zn: de man --> 's mans hoed, Jan --> Jans auto, Ann --> Anns boekentas, de avond --> 's avonds, het volk --> kunst is des volks (uitgang s)
- Zwakke zn: de heer --> de dag des Heren, de mens --> kunst is des mensen (uitgang en)
- Vrouwelijke zn: de vrouw --> het gestalte der vrouw, de natuur --> het rijk der natuur (geen uitgang)
Govert Miereveld 27 mrt 2007 18:16 (CEST)
