Verdinaso
Van Wikipedia
Het Verdinaso staat voor Verbond van Dietsche Nationaal Solidaristen en was een autoritaire beweging, vooral in België en minder in Nederland, opgericht op 6 oktober 1931 door Joris Van Severen, die tot een corporatistische staats- en maatschappijherordening wilde komen. Het hield op te bestaan door een door de Duitse bezetter opgelegde fusie met het Vlaams Nationaal Verbond tot de Eenheidsbeweging-VNV in 1941.
Inhoud |
[bewerk] Ideologie
Het nationaal-solidarisme is een sociale maatschappijleer, voortgekomen uit verscheidene geschriften, onder andere de pauselijke encyclieken Rerum Novarum en Quadragesimo Anno. Aldus stelde het Verdinaso zich antimarxistisch en antikapitalistisch op, en wenste de maatschappij in organische zin te hervormen, tegen het liberalisme en het marxisme en tegen de parlementaire democratie. Van Severen wilde met het Verdinaso een leidinggevende elite vormen die door haar stijl en optreden de macht in de staat zou veroveren, eerder dan deze omver te werpen. Het Verdinaso leunde aan bij de Conservatieve Revolutie, meer bepaald bij de Jongconservatieven. Verder was er ook nog de invloed van de Action Française van Charles Maurras en het personalisme.
[bewerk] Communautair
De staatkundige evolutie verliep steeds met een blik naar Nederland. Het Verdinaso werd opgericht als een organisatie die Vlaanderen en Nederland wilde herenigen in Groot-Nederland. Het evolueerde van een anti-Belgische beweging naar een Heel-Nederlandse beweging, die zich bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog aan de kant van de regering schaarde, in tegenstelling tot het Vlaams Nationaal Verbond. Nochtans werd Van Severen opgepakt en afgevoerd naar Frankrijk. Op weg naar een Frans concentratiekamp, werd hij te Abbeville op 20 mei 1940 samen met 19 andere mannen en een vrouw, door dronken Franse soldaten gedood.
Onder invloed van toenemende repressie door België (het uitsluiten van het Verdinaso syndicaat, huiszoekingen bij politieke kopstukken, ... ) keerde Van Severen zich af van het anti-belgicisme. Na de afkondiging van de Nieuwe Marsrichting op 14 juli 1934, waarbij van het radicale anti-belgicisme werd afgestapt, werd dit verruimd tot een hereniging van België, Nederland, Luxemburg en Frans-Vlaanderen, dit onder een autoritair bewind onder leiding van de koning. Hierbij werd teruggegrepen naar de historische XVII Provinciën van Karel V. Ook de culturele en geschiedkundige eenheidsband met de Afrikaners in Zuid-Afrika en de gemeenschappen in de Nederlanden werd in het bijzonder genoemd.
De reacties in de Vlaamse Beweging waren overwegend negatief. Overal sloot men het Verdinaso uit de Vlaamse beweging. Wies Moens verliet de formatie zelfs. Hierna werd vaak gehoord van Van Severen dat het Verdinaso niet tot doel had de staat omver te werpen, maar hem te veroveren. Nadat ze hem in België en Nederland veroverd had, zou men komen tot een nationaal-solidaristische staat van het Dietse Rijk...
Het Verdinaso raakte in de loop van zijn bestaan steeds meer los van de aanvankelijke invloed die Mussolini en zijn fascisten hadden op de beweging. Vanuit het nationaal-socialistische Duitsland werd zelfs met argwaan gekeken naar de uitgesproken Heel-Nederlandse houding van het Verdinaso. Het Verdinaso zelf was tevreden met de machtsgreep van Hitler en maakte hier niet veel poespas over. Zo werd op vraag van een socialistische krant geantwoord op de vraag waar het geld voor een Dinasohuis vandaan kwam, ludiek geantwoord: "50% van Hitler en 50% van het Vaticaan, stommeriken".
Het Verdinaso was altijd uitgesproken Diets. In tegenstelling tot het VNV die ook een hereniging wilden van alle Nederlanders, werd nooit de Vlaamse Leeuw gezongen of Vlaamse symboliek gebruikt zoals de leeuwenvlag. Na de afkondiging van de Nieuwe Marsrichting werden wel Luxemburgse, Waalse, Zuid-Afrikaanse, Friese en Nederlandse vlaggen gebruikt, maar geen Vlaamse. Vlamingen werden immers als eenheid gezien met de Nederlanders, als Dietsers...
[bewerk] Antisemitisme
Het Verdinaso had antisemitische trekjes. In Hier Dinaso!, het blad van het Verdinaso, verschenen antisemitische teksten. Ook kopstukken als Paul Persyn en Pol le Roy spraken zich verschillende malen uit tegen de Joden. Paul Persyn zal later in het verzet stappen.
[bewerk] Dochterverenigingen
Een beruchte dochtervereniging was de Dinaso Militanten Orde, de DMO, die een soort paramilitaire organisatie was. Van Severen zag hen niet alleen als een privémilitie, maar ook als een kweekvijver voor wat hij beschouwde als de "elite", zijnde de besten van het volk.
Tot de organisatie behoorden verder:
- het Verdivro, het Verbond van Dietsche Vrouwen,
- de Jongdinaso de jongerenvleugel,
- het Verbond van Nationale Arbeiderssyndicaten, het NAS, dat de vakbond was van het Verdinaso tot december 1933 - daarna werd deze vakbond niet meer erkend door de Belgische regering.
Het Verdinaso gaf verschillende tijdschriften uit, zoals Hier Dinaso!, De Dinaso Student, L'Ordre Thiois en Les Pays-Bas Belgiques. Dietbrand was wel gelinkt aan het Verdinaso, maar bleef in handen van Wies Moens, ook toen deze uit de beweging stapte.
[bewerk] Externe links
| Bronnen en referenties: |
|
|
| {{{afb_links}}} | Zie ook: | {{{afb_rechts}}} | {{{afb_groot}}} |
|---|---|---|---|
|
|
