Vicariaat Grave–Nijmegen
Van Wikipedia
Het apostolisch vicariaat Grave-Nijmegen werd opgericht nadat door het Concordaat van 15 juli 1801 het bisdom Roermond werd opgeheven. Het grootste gedeelte ging naar het bisdom Luik, maar de Bataafse gebieden vormden een nieuw apostolisch vicariaat.
Het vicariaat omvatte de dekanaten Cuijk met 21 parochies, Nijmegen met 20 parochies en Druten (wat ongeveer samenviel met het Land van Maas en Waal) met 15 parochies. Het vicariaat werd in 1841 toegevoegd aan het apostolisch vicariaat 's Hertogenbosch, maar behield een eigen bestuurder tot het overlijden van de apostolisch vicaris Henricus den Dubbelden in 1851. Bij het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie in 1853 maakte het vicariaat deel uit van het heropgerichte bisdom 's-Hertogenbosch.
[bewerk] Apostolisch vicarissen
- 1801-1824 - Bisschop Joannes Baptista baron Van Velde de Melroy, laatste bisschop van Roermond
- 1824-1840 - kruisheer Gerardus Hermans
- 1840-1841 - Henricus van der Velden, tevens apostolisch vicaris van het vicariaat Ravenstein-Megen
- 1842-1851 - bisschop Joannes Zwijsen, tevens apostolisch vicaris van het vicariaat Ravenstein-Megen
