Vrede van Osnabrück
Van Wikipedia
De Vrede van Osnabrück (1648) was een vredesverdrag dat de Dertigjarige Oorlog beëindigde. Het verdrag was onderdeel van de Vrede van Westfalen, waarmee ook de Tachtigjarige Oorlog werd beëindigd.
Het vredesverdrag werd op 15 mei 1648 in Osnabrück gesloten tussen het de keizer van het Heilig Roomse Rijk, de protestantse Duitse vorsten, Zweden en Frankrijk.
Bij de vrede van Osnabrück verloor het Heilig Roomse Rijk veel van zijn macht en grondgebied. Het Heilig Roomse Rijk moest Elzas en Lotharingen afstaan aan Frankrijk, en het moest Pommeren en Bremen afstaan aan Zweden. De Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden, evenals Zwitserland, werden van het Heilig Roomse Rijk losgemaakt.
Ook werden er religieuze beslissingen gemaakt: de Godsdienstvrede van Augsburg (1555) werd bevestigd en voortaan kreeg het calvinisme ook officiële erkenning. Bovendien zouden religieuze meningsverschillen voortaan door de Rijksdagen opgelost moeten worden.
Ook werd besloten de keizer van het Heilig Roomse Rijk minder macht te geven, ten voordele van de Rijksvorsten en vooral dan van keurvorsten. De positie van de keizer werd dus nog zwakker en zijn buitenlandse politiek ging voortaan volledig afhangen van de Rijksdag.
[bewerk] Zie ook
[bewerk] Externe link
- Vrede van Osnabrück (Instrumentum Pacis Osnabrugensis) volledige Duitse tekst
