Wilde hyacint
Van Wikipedia
| Wilde hyacint | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 |
|||||||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| soort | |||||||||||||||||
| Hyacinthoides non-scripta |
|||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||
 |
|||||||||||||||||
 |
De wilde hyacint of boshyacint (Hyacinthoides non-scripta, synoniem Scilla non-scripta) is een voorjaarsplant uit het geslacht Hyacinthoides.
De plant werd reeds door Carl von Linné beschreven, die deze de soortaanduiding non-scripta gaf omdat men bij deze plant in tegenstelling tot de hyacinten geen witte tekens in de bloemdekbaderen kon onderscheiden. Linnaeus deelde hem in bij de hyacinten. Later werd de plant bij het geslacht Scilla ingedeeld. Nu wordt de plant ingedeeld bij het geslacht Hyacinthoides.
De bladeren zijn grasvormig, lang en 1-3 cm breed. De bloemen zijn buis- tot klokvormig, en kunnen wit, roze of blauw zijn. De verschillende vormen en kleuren kunnen op een zelfde standplaats worden aangetroffen. Alleen de uiteinden van de kroonbladen zijn teruggebogen. De bloemen zijn trosvormig gegroepeerd, en hangen naar een zijde.
De vrucht is eivormig, de zaden hebben een zwarte kleur.
[bewerk] Verspreiding
De plant is afkomstig uit Zuidwest Europa, het huidige verspreidingsgebied beslaat noord-Frankrijk, Luxemburg, België, Nederland, Noord-west-Duitsland en Groot-Brittannië. In België en Nederland komt de plant niet veel meer voor. De favoriete standplaats is in loofbossen, en vooral in de binnen-duinen.
De plant vermeerdert zich door zaadvorming en vegetatief door bijbolletjes.
[bewerk] Ecologische aspecten
De plant wordt bestoven door hommels en zweefvliegen.
 |
 |
 |
 Vruchten |
 |
Meer afbeeldingen die bij dit onderwerp horen kunt u vinden op de pagina Hyacinthoides non-scripta op Wikimedia Commons. |
