Willy Claes
Van Wikipedia
24 november 1938 – heden | ||
Voorganger: | Manfred Wörner | |
Secretaris-generaal: | 1994 - 1995 | |
Opvolger: | Javier Solana | |
Secretaris-generaal van de NAVO |
Willy Claes (Hasselt, 24 november 1938) is een voormalig Belgisch politicus en diplomaat. Hij was lid van de sp.a.
Hij begon zijn politieke carrière in 1964 als gemeenteraadslid van Hasselt. In 1968 kwam hij in het nationaal parlement en werd reeds in 1972 minister van onderwijs. Tussen 1973 en 1992, was hij drie maal minister van economische zaken. Tijdens deze periode raakte hij betrokken bij de Ibramcoaffaire. Hij was ook vijf maal vicepremier en een belangrijke onderhandelaar tijdens de gemeenschapsgesprekken in de jaren tachtig. In 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met 14 andere regeringsleiders een van de meest liberale abortuswetgevingen ter wereld.
In 1983 werd hij benoemd tot Minister van Staat.
In het buitenland kreeg hij vanaf 1992 (tot 1994) bekendheid als minister van Buitenlandse Zaken in de regering-Dehaene I. In september 1994 verwisselde hij deze post voor die van secretaris-generaal van de NAVO (tot 1995).
De Vlaamse politicus bleef echter niet lang bij de NAVO. Hij werd achtervolgd door beschuldigingen in de Agustasmeergeldaffaire (samen met Guy Coëme en Guy Spitaels). De Socialistische Partij in België zou miljoenen aan steekpenningen hebben aangenomen van Agusta en Dassault (periode 1988 en 1989). Hoewel Claes zijn betrokkenheid hierbij ontkende, trad hij op 20 oktober 1995 onder grote druk af. Op 23 december 1998 werd hij tot drie jaar voorwaardelijke celstraf veroordeeld, voor vijf jaar uit zijn burgerrechten ontheven en kreeg hij een boete van 60.000 frank (= 1500 euro) opgelegd. Sinds 24 december 2003 is Willy Claes in zijn burgerrechten hersteld, dat wil zeggen dat hij vanaf de daaropvolgende verkiezingen weer stemgerechtigd is. Hij is echter niet meer teruggekeerd naar de politiek maar hij heeft besloten om zich bezig te houden met zijn kleinkinderen en muziek maken; zo deed hij onder andere veel optredens als pianobegeleider van de Vlaamse operazanger Koen Crucke.
Hij was lange tijd getrouwd met Suzanne Meynen, een verpleegster en vroedvrouw bij wie hij twee kinderen heeft, waaronder de sp.a-politica Hilde Claes. In december 2005 werd bekend dat hij na 42 jaar huwelijk van zijn vrouw ging scheiden omdat hij een relatie was begonnen met Frieda Dekeyzer, een lerares voedingsleer en dieetleer uit Diest, die achttien jaar jonger is dan Claes en 2 dochters heeft uit vorige relaties.
[bewerk] Trivia
- Willy Claes is lid van de vrijmetselaarsloge Tijl Uilenspiegel van het Grootoosten van België.
- Veel politieke cartoons drijven de spot met zijn grote oren.
- In 1983 werd hij door Guido van Meir en Jan Bosschaert geparodiëerd in de satirische strip Pest in 't Paleis. Hij werd er samen met Karel van Miert voorgesteld als de "graven Egmiert en Oren" (een parodie op de graven Egmont en Hoorn.
- In 2005 nomineerde het blad Deng hem voor de titel Ergste Belg.
[bewerk] Externe link
- (en) NAVO - biografie
Voorganger: Piet Vermeylen |
Minister van Nationale Opvoeding 1972-1973 |
Opvolger: Willy Calewaert |
Voorganger: Edouard Close |
Minister van Economische Zaken 1973-1974 |
Opvolger: André Oleffe |
Voorganger: Jos Van Eynde |
Partijvoorzitter van de BSP 1975-1977 |
Opvolger: Karel Van Miert |
Voorganger: Fernand Herman |
Minister van Economische Zaken 1977-1981 |
Opvolger: Mark Eyskens |
Voorganger: |
Vice-eersteminister 1979-1981 |
Opvolger: |
Voorganger: |
Vice-eersteminister 1988-1994 |
Opvolger: Frank Vandenbroucke |
Voorganger: Philippe Maystadt |
Minister van Economische Zaken 1988-1992 |
Opvolger: Melchior Wathelet |
Voorganger: Daniel Coens |
Minister van Onderwijs 1988-1989 |
Opvolger: nvt |
Voorganger: Mark Eyskens |
Minister van Buitenlandse Zaken 1992-1994 |
Opvolger: Eric Derycke |