Wolfgang Luth
Van Wikipedia
Wolfgang Luth (1913-1945) was een Duitse onderzeebootkapitein uit de Tweede Wereldoorlog. Met zijn onderzeeboot, de U-183, bracht hij ruim 46 geallieerden schepen tot zinken. Hiermee was hij na Otto Kretschmer de meest succesvolste onderzeebootkapitein uit de tweede wereldoorlog. Samen met Albrecht Brandi was hij ook de enige U-boot kapitein die werd onderscheiden met het Diamanten Ridderkruis, de hoogste Duitse onderscheiding.
[bewerk] Wat vooraf ging
Wolgang Luth studeerde eerst rechten en filosofie en ging pas op z'n 20e voor het eerst naar zee. Na een tijdje als matroos op het driemastzeilschip Gorch Fock te hebben gevaren, meldde hij zich in 1935 als vrijwilliger bij de Kriegsmarine. Hij volgde zijn opleiding tot officier op de lichte kruiser Karlsruhe en kreeg, na zijn afstuderen, het commando over de U-13.
[bewerk] De Tweede Wereldoorlog
Toen de tweede wereldoorlog uitbrak kreeg Luth een andere U-boot tot zijn beschikking: de U-183. Met dit schip moest hij Britse transportschepen voor de kust van India en Oost-Afrika torpederen. Luth was hiermee anders dan de andere U-boot kapiteins: hij vocht altijd voor de kust en altijd in de Indische oceaan. Terwijl andere kapiteins meestal de Noordzee of de Atlantische oceaan als jachtgebied hadden. Volgens veel historici bevond Luth zich hierdoor in een veel gemakkelijkere situatie: in de Indische Oceaan werden schepen slechts zelden bewaakt door oorlogsschepen waardoor Luth gemakkelijk zijn prooien kon maken.
Luth was ook wat persoonlijkheid betreft totaal anders dan de meeste andere onderzeebootkapiteins: hij was een fanatieke Nazi, een overtuigd anti-semiet en harde nationalist, dit terwijl bijna alle andere kapiteins zich niet uitspraken over politiek.
Ook behandelde Luth zijn bemanning anders: hij lette erg op hygiëne en uiterlijke verzorging, was streng en zette ze psychologisch onder druk. Ook bracht Luth ze spiritualiteit bij: hij deed aan meditatie en leerde ze filosofie. Luth vond hygiënische verzorging extreem belangrijk en hij eiste dat ieder bemanningslid zich vlak voor het begin van reis kaal zou scheren. Luth was een groot voorstander van de verbetering van hygiënische omstandigheden en hij bracht dit onderwerp veel te sprake bij Karl Dönitz. Luth beschouwde zichzelf als vader van zijn bemanning, de jonge matrozen waren zijn kinderen en volgens hem was een U-boot reis de ultieme trip naar volwassen wording.
Luth's onorthodoxe methodes maakte van hem de meest kleurrijke, meest excentrieke en meest omstreden van alle Duitse U-boot kapiteins. Toch behaalde Luth met dezelfde onorthodoxe methodes extreem veel succes en toen hij in augustus 1943 zijn 40e schip tot zinken had gebracht, werd hij onderscheiden met diamanten bij het Ridderkruis, de hoogste Duitse onderscheiding.
Hierna zou Luth nog een tocht maken, waarbij hij 6 schepen tot zinken zou brengen, voordat hij zich vestigde in Hamburg als lesinstructeur en trainer van onderzeebootkapiteins. Luth zou vanaf dat moment niet meer direct aan de oorlog deelnemen. Met zijn leeftijd van slechts 30 jaar was Luth de jongste van alle U-boot instructeurs.
In 1944 schreef Luth het boek U-boot krijgers voor vandaag en morgen een boek waarin stond hoe een U-boot kapitein het beste zijn bemanningsleden moest behandelen. Het boek werd door andere kapiteins en belachelijk en naïef omschreven. Luth's excentrieke gedrag maakte hem tot de meest eenzame van alle kapiteins, een buitenstaander met weinig vrienden.
[bewerk] Zijn dood
De dood van Wolfgang Luth is omgeven met raadsels: op 13 Mei 1945 (de oorlog was toen al officieel afgelopen) liep Luth 's nachts over straat. Hij liep dicht bij de omheining van een onderzeebootbasis. Een Duitse soldaat zag hem en vroeg hem om het wachtwoord te zeggen: Luth gaf een verkeerd wachtwoord en werd doodgeschoten.
Luth had het wachtwoord geweten, het is dus een raadsel waarom hij het verkeerde wachtwoord gaf. Waarschijnlijk wilde hij zelfmoord plegen door expres het verkeerde wachtwoord te zeggen. Luth was een fanatiek Nazi en hij had dikwijls gezegd dat hij niet meer wilde leven als Duitsland de oorlog zou verliezen.
Luth werd twee dagen later begraven en kreeg de laatste staatsbegrafenis van het Derde Rijk en ligt begraven op de begraafplaats Flensburg-Adelby.
