Wollastoniet
Van Wikipedia
| Wollastoniet | |
|---|---|
 |
|
| Mineraal | |
| Chemische formule | CaSiO3 |
| Kristalstelsel | Monoklien of triklien |
| Kleur | Wit, geel, grijs, rood of bruin |
| Streepkleur | Wit |
| Hardheid | 4,5 - 5 |
| Gemiddelde dichtheid | 2,84 kg/dm3 |
| Glans | Glas- tot parel |
| Opaciteit | Doorzichtig of doorschijnend |
| Breuk | Splinterig |
| Splijting | Perfect, [100] ; goed, [102] en [001] |
| Kristaloptiek | |
| Brekingsindices | 1,615 - 1,662 |
| Dubbelbreking | 0,0140 - 0,0160 |
| Overige eigenschappen | |
Het mineraal wollastoniet is een calcium-silicaat met de chemische formule CaSiO3. Het behoort tot de inosilicaten.
[bewerk] Eigenschappen
Het witte, gele, grijze, rode of bruine mineraal heeft een glas- tot parelglans, een witte streepkleur en een perfecte splijting volgens kristalvlak [100] en een goede volgens [102] en [001]. De gemiddelde dichtheid is 2,84 en de hardheid is 4,5 tot 5. Het kristalstelsel is mono- of triklien en het mineraal is niet radioactief.
[bewerk] Naamgeving
Wollastoniet is genoemd naar de Britse mineraloog en scheikundige W. H. Wollaston (1766 - 1828) die de elementen palladium (1804) en rhodium (1809) ontdekte en de reflecterende goniometer (1809) en de camera lucida (1812) uitvond.
[bewerk] Voorkomen
Wollastoniet is een zeer veel voorkomend mineraal. Het komt voor in verscheidene metamorfe en stollingsgesteenten. Ook wordt het gevormd in metamorfe kalksteen en dolomiet.
