World Solar Challenge
Van Wikipedia
De World Solar Challenge is een wedstrijd van door zonne-energie aangedreven auto's. Deze wedstrijd over 3021 kilometer gaat van Darwin (in het noorden) via Alice Springs naar Adelaide (in het zuiden) dwars door Australië.
Inhoud |
[bewerk] Doel
Het doel van deze wedstrijd is om het onderzoek aan elektrisch aangedreven auto's te promoten. Aan deze open wedstrijd - die inmiddels meerdere klassen kent - doen universiteiten, bedrijven en individuen mee. Er werden in 2005 maximaal 30 teams ingeschreven.
[bewerk] Regels
- De wagens dienen zich aan de geldende verkeersregels te houden. Expliciet vermeldt het reglement dat je ook bij een verder lege weg niet rechts mag gaan rijden (in Australië wordt links gereden), om daarmee, als de zon westelijk komt te staan, iets meer zonne-energie in te vangen als gevolg van de glooiing van de weg.
- Er moeten minimaal 2, maximaal 4 coureurs ingeschreven worden. Als een coureur (gekleed) minder dan 80 kg weegt, wordt het verschil aangevuld met ballast.
- Er wordt dagelijks van 08:00 tot 17:00 uur gereden. Aan het eind van de rijtijd mag maximaal 10 minuten doorgereden worden, om een goede overnachtingsplek (naast de highway) te bereiken. Die extra tijd wordt de volgende dag omgezet in een latere starttijd.
- Er zijn checkpoints waar de auto's een half uur moeten stoppen. Er mogen dan beperkt routinecontroles uitgevoerd worden, maar er mag in die periode niet gesleuteld worden.
- De accu's van de wagens mogen een capaciteit van maximaal 5 kWh hebben en mogen aan de start vol geladen zijn. De accu's mogen tijdens de race niet vervangen worden. Als ze kapot gaan mag dat wel, maar dan krijgt men strafminuten.
- De constructie van de auto is verder vrij (althans in de z.g. open klasse), maar de afmetingen zijn wel begrensd.
- Het remsysteem moet dubbel uitgevoerd zijn en een remvertraging hebben van minimaal 3,8 m/s2.
[bewerk] De uitdagingen
De auto moet zo efficiënt mogelijk de afstand afleggen. De optimale rijsnelheid is afhankelijk van het (verwachte) weer en de restcapaciteit van de accu. Hiertoe ontwikkelen de in volgauto's meerijdende teamleden strategieën, rekening houdend met het weer en de conditie van de auto. Die wordt net als in de Formule 1 middels telemetrie uitgelezen en door vooraf ontwikkelde computerprogramma's verwerkt. In de primaire volgauto, waarin de plaats naast de bestuurder moet vrijgelaten worden voor een meerijdende waarnemer, is het daarom niet gewenst dat de beenruimte voor deze official volgestouwd wordt met computers e.d. (Note 10 van de toelichting van het officiële reglement).
Ook is het belangrijk om voor en na de rijtijd zoveel mogelijk de batterijen op te laden. Daarom wordt bij laagstaande zon de auto veelal gekanteld om zoveel mogelijk zonne-energie in te vangen.
[bewerk] Geschiedenis
Het idee voor de wedstrijd is afkomstig van Hans Thostrup (1944), een in Denemarken geboren avonturier, die o.a. als eerste om het Australische continent zeilde in een ruim 5 meter lang open schip. Gedurende zijn betrokkenheid bij allerlei motorsportevenementen in de zeventiger jaren werd hij zich bewust van het komende energieprobleem van de wereld en hij ontplooide allerlei initiatieven om (vracht)auto's in een wedstrijd zo zuinig mogelijk te laten rijden.
Hij bouwde, daarbij gesponsord door BP, samen met een vriend de eerste auto op zonne-energie (de "Quiet Achiever") en legde daarmee de afstand Sydney-Perth (4052 km) in 20 dagen af.
Daarna is hij met de eerste World Solar Challenge gestart.
Na de 4e wedstrijd heeft hij de rechten verkocht aan de staat South Australia en is Chris Selwood de baas van de organisatie geworden.
- De 1e wedstrijd: 1987, 23 deelnemers, gewonnen door de GM Sunraycer met een gemiddelde snelheid van 67 km/uur.
- De 2e wedstrijd: 1990, met het team van de technische hogeschool in Biel (Zwitserland) als winnaar.
- De 3e wedstrijd: 1993, het team van Honda breekt het record uit 1987. Dit team haalde op een van de dagen zelfs 807 km.
- De 4e wedstrijd: 1996, het Honda-team rijdt de afstand voor het eerst binnen 4 dagen, met een gemiddelde snelheid van ruim 89 km/uur.
- De 5e wedstrijd: 1999, het deelnemersveld was inmiddels gegroeid tot 43 teams uit 14 landen. Het Australische Aurora-team won de wedstrijd.
- De 6e wedstrijd: 2001 Winnaar de Nuna 1 van het Nuon-solarteam
- De 7e wedstrijd: 2003 Winnaar Nuna 2 van het Nuon-solarteam.
- De 8e wedstrijd: 2005 Winnaar Nuna 3 van het Nuon-solarteam.
| Race | Jaar | Aantal deelnemers | Winnaar | Inzender | Herkomstland | Totale raceduur (uur:min) | Gemiddelde snelheid (km/uur) |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1. | 1987 | 23 | Sunraycer | General Motors | Verenigde Staten | 44:54 | 66,9 |
| 2. | 1990 | 38 | Spirit of Biel/Bienne II | Engineering College of Biel | Zwitserland | 46:08 | 65,2 |
| 3. | 1993 | 55 | Dream | Honda | Japan | 35:28 | 85,0 |
| 4 | 1996 | 46 | Dream | Honda | Japan | 33:53 | 89,8 |
| 5. | 1999 | 43 | Aurora 101 | Aurora Vehicle Association/RMIT University | Australië | 41:06 | 73,0 |
| 6. | 2001 | 37 | Alpha Centauri Team (Nuna 1) | TU Delft | Nederland | 32:39 | 91,8 |
| 7. | 2003 | 33 | Nuon Solar Team (Nuna 2) | TU Delft | Nederland | 30:54 | 96,8 |
| 8. | 2005 | 30 | Nuon Solar Team (Nuna 3) | TU Delft | Nederland | 29:11 | 102,8 |
[bewerk] Volgende wedstrijd
De volgende World Solar Challenge zal plaatsvinden in oktober 2007.
