Óin (brat Glóina)
Z Wikipedii
Óin – fikcyjna postać ze stworzonej przez J. R. R. Tolkiena mitologii Śródziemia.
Pojawia się w Hobbicie. Wspominają o nim bohaterowie Władcy pierścieni. Pewne informacje na jego temat znajdują się w Dodatkach do trzeciego tomu powieści.
Postać ta nie występuje w ekranizacji Władcy pierścieni (reżyseria Peter Jackson).
Nie należy mylić tej postaci z inną – Óinem, wcześniej żyjącym królem krasnoludów.
- W angielskim oryginale – Óin / Oin
- Przekład Marii Skibniewskiej – Óin / Oin
- Przekład Jerzego Łozińskiego – Óin
- Przekład Marii i Cezarego Frąców – Óin
- Przekład Pauliny Braiter – Oin
Uwaga: W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.
Óin (ur. ? rok Trzeciej Ery, zm. ? grudnia 2994 r. Trzeciej Ery)[1] – krasnolud z rodu Durina. Był synem Groina i bratem Glóina, a przez to stryjem Gimlego. Urodził się podczas tułaczki krasnoludów, wypędzonych z Ereboru przez smoka Smauga (2770 rok). Jego udział w wojnie z orkami (2793 – 2799) nie jest pewny. Od 2802 r. mieszkał wraz z resztą pobratymców w Ered Luin. Uczestniczył w wyprawie Thorina II Dębowej Tarczy do Samotnej Góry. Poznał wtedy Bilba Bagginsa. Brał udział w Bitwie Pięciu Armii. Wśród krasnoludów w odnowionym królestwie zajmował zapewne wysoką pozycję. W 2989 r. wyruszył wraz z grupą pod wodzą Balina do Morii, by ja ponownie zasiedlić. Niestety, po śmierć przywódcy krasnoludowie zostali wybici przez orków. Sam Óin zginął przed zachodnią bramą Morii, porwany przez przez potwora zwanego Czatownikiem z wody.
Imię Óin pochodzi z języka Nortów i znaczy w tej mowie Straszliwy[2].
[edytuj] Przypisy
- ↑ Wedle kalendarza hobbitów z Shire’u był to miesiąc Foreyule roku 1394. Jedynie z grubsza odpowiada on naszemu grudniowi, bowiem hobbicki kalendarz nie jest tożsamy z naszym. Hobbici daty roczne liczyli od osiedlenia się w swoim kraju (rok 1601 Trzeciej Ery).
Z kolei według kalendarza stosowanego w innych częściach Śródziemia (tzw. Kalendarz Namiestników) miesiąc ten zwał się Ringarë. - ↑ W rzeczywistości to słowo z języka staronordyckiego (óinn – straszliwy).
