Łukasz Rokossowski
Z Wikipedii
Łukasz Rokossowski herbu Glaubicz (zm. między 1488 a 1490), rycerz polski, dowódca jazdy.
Pochodził z Rokosowa w powiecie kościańskim w Wielkopolsce, był synem Dziersława. Po raz pierwszy występuje w dokumentach w 1467, kiedy król Kazimierz Jagiellończyk zobowiązywał się do wypłaty mu żołdu za kilka lat służby. W 1471 dowodził oddziałem 100 konnych w wyprawie królewicza Władysława na Czechy. W latach 1478-1479 walczył prawdopodobnie w Prusach w czasie tzw. wojny popiej (spór biskupa Tungena, wspartego przez Krzyżaków, z Kazimierzem Jagiellończykiem). Poza służbą wojskową sprawował kilka urzędów, był m.in. burgrabią konińskim (1473-1475), cześnikiem poznańskim, wicesędzią kaliskim. Prowadził liczne procesy, m.in. ze swym bratem stryjecznym Wawrzyńcem Rokossowskim. Zmarł między 22 stycznia 1488 a 26 stycznia 1490.
Źródła
- Antoni Gąsiorowski, Łukasz Rokossowski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1988-1989
