Żanna Jorkina
Z Wikipedii
Żanna Dmitrijewna Jorkina (obecnie Siergiejczyk) ros. Жанна Дмитриевна Ёркина, - (ur. 6 maja 1939 w mieście Solcy w obwodzie nowogrodzkim – d. ZSRR ); inżynier, major lotnictwa, kosmonautka radziecka.
Szkołę średnią ukończyła w mieście Tambow w 1956. Później została studentką Instytutu Pedagogicznego w Riazaniu. Po studiach w 1961 rozpoczęła pracę w szkole podstawowej w jednej z wiosek obwodu riazańskiego. Równocześnie uprawiała spadochroniarstwo w tamtejszym aeroklubie. Tam też po raz pierwszy zaproponowano jej udział w naborze do oddziału kosmonautek. Pomyślnie przeszła badania w Centralnym Wojskowym Naukowo-Badawczym Szpitalu Lotnictwa (ЦВНИАГ) i zakwalifikowała się do końcowego etapu eliminacji.
3 kwietnia 1962 oficjalnie została przyjęta do oddziału kosmonautów. Dwa dni później, w związku nominacją, otrzymała powołanie do wojska. Po przejściu podstawowego przeszkolenia Jorkina w grudniu 1962 zdała wszystkie egzaminy i została skierowana do szkolenia w ramach programu Wostok. Od stycznia do maja 1963 przygotowywała się do lotu na statku Wostok 6. Trenowała wspólnie w Walentiną Tierieszkową, Iriną Sołowiową i Walentina Ponomariową. Od maja 1965 przez rok przechodziła szkolenie do planowanego wówczas lotu na statku kosmicznym Woschod 5. Jotkina razem z Tatjaną Kuzniecową wchodziły w skład drugiej załogi. W podstawowej znalazły się: Walentina Ponomariowa i Irina Sołowjowa. Miał być to druga misja z załogą składająca się wyłącznie z kobiet. Zakładano wtedy, że będzie to 10-15 dniowy lot połączony z wyjściem jednej z kosmonautek w kosmos. Później planowany czas lotu wydłużono do 15-20 dni. Zamierzenia te nie zostały jednak zrealizowane, ponieważ po śmierci Siergieja Koroliowa program Woschod został przerwany. W maju 1969 zakończyła studia na wydziale inżynierskim Wojskowej Akademii Lotniczej im. N. E. Żukowskiego i uzyskała tytuł pilota-kosmonauty inżyniera.
1 października 1969 rozkazem dowództwa lotnictwa rozwiązano grupę kobiet przygotowujących się do lotu w kosmos, ponieważ w najbliższej perspektywie nie przewidywano takich misji.
Od października 1969 pracowała na różnych stanowiskach w Centrum Przygotowań Kosmonautów im. J. A. Gagarina.
20 lipca 1989 rozkazem ministra obrony ZSRR, z uwagi na osiągnięty wiek, została przeniesiona do rezerwy.
