Żmijowiec zwyczajny

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Żmijowiec zwyczajny

Systematyka
Domena	jądrowce
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	naczyniowe
Nadgromada	nasienne
Gromada	okrytonasienne
Klasa	Rosopsida
Podklasa	jasnotowe
Nadrząd	Solananae
Rząd	psiankowce
Rodzina	ogórecznikowate
Rodzaj	żmijowiec
Gatunek	żmijowiec zwyczajny
Nazwa systematyczna
Echium vulgare
L.

Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.) to pospolity gatunek dwuletniej rośliny z rodziny ogórecznikowatych. Swoją nazwę zawdzięcza wystającym z korony pręcikom, przypominającym język żmii, oraz temu, że w przeszłości używany był przeciw ukąszeniom żmii. Występuje w Europie i Azji. W polskiej florze archeofit dość pospolity na całym niżu i w niższych położeniach górskich.

Kwiatostan

[edytuj] Charakterystyka

Łodyga: Wzniesiona, gruba, o wysokości 30-100 cm. Cała pokryta jest krótkimi włoskami, ponadto ciemnoczerwonymi brodawkami, na których wyrastają szorstkie i kłujące włoski.
Liście: Lancetowate, szorstko owłosione i o zaostrzonych końcach, całobrzegie. Liście odziomkowe mają nasady zwężające się w ogonek, liście górne są siedzące.
Kwiaty: Zebrane w kwiatostany typu skrętka wyrastające w kątach liści. Najpierw purpurowe, później niebieskie, o lejkowatym kształcie i długości 15-20 mm. 4 lancetowate i zaostrzone działki kielicha, zrosłe tylko nieco w samej nasadzie, rosną również po przekwitnięciu kwiatu. Płatki korony zrosłe w krótszą od kielicha rurkę, górą rozchylające się niesymetrycznymi wargami (korona prawie dwuwargowa). Słupek z długą szyjką i rozdwojonym czerwonym znamieniem, 4 czerwone pręciki z pałeczkowatymi pylnikami oraz jeden niższy. Słupek i pręciki wystają z korony. Przystosowaniami zapobiegającymi samozapyleniu są: przedsłupność, oraz różna długość słupka i pręcików (słupek jest wyższy). Kwitnie od czerwca do października, kwiaty zapylane są przez błonkówki. Roślina miododajna.

Kwiaty i owłosiona łodyga

Owoc: Rozłupnia rozpadająca się na cztery ciemnobrunatne rozłupki. Mają one ząbkowane kanty, a ich powierzchnia jest pokryta brodawkami.
Korzeń: Zgrubiały, wrzecionowatego lub burakowatego kształtu, o ciemnobrunatnym kolorze.
Biotop, wymagania: Suche wzgórza, miejsca kamieniste, miejsca ruderalne - na glebach lekkich, piaszczystych lub kamienistych. Ciepłolubny hemikryptofit.
Roślina trująca: Zawiera trujące alkaloidy.