2 Księga Barucha

Z Wikipedii

Stary Testament

Kanon żydowski, protestancki, katolicki, prawosławny i koptyjski Rodzaju Wyjścia Kapłańska Liczb Powtórzonego Prawa Jozuego Sędziów Rut 1 Samuela 2 Samuela 1 Królewska 2 Królewska 1 Kronik 2 Kronik Ezdrasza Nehemiasza Estery Hioba Psalmy Przysłów Koheleta Pieśń nad pieśniami Izajasza Jeremiasza Lamentacje Ezechiela Daniela Ozeasza Joela Amosa Abdiasza Jonasza Micheasza Nahuma Habakuka Sofoniasza Aggeusza Zachariasza Malachiasza

Kanon katolicki, prawosławny i koptyjski Tobiasza Judyty 1 Machabejska 2 Machabejska Mądrości Syracha Barucha List Jeremiasza

Kanon prawosławny i koptyjski 2 Ezdrasza 3 Machabejska 4 Machabejska Ody Modlitwa Manassesa Psalm 151

Kanon rosyjski i koptyjski 3 Ezdrasza

Kanon koptyjski Jubileuszy Henocha

Kanon syryjski Psalmy syryjskie 2 Barucha

Druga Księga Barucha - apokryficzna księga Starego Testamentu, znana również pod nazwą Apokalipsa Barucha. Wchodzi w skład syryjskiego kanonu Biblii. Powstanie jej datuje się na II wiek. Opisuje widzenie, które miał mieć prorok Baruch odnośnie zniszczenia Jerozolimy.