5 Dywizja Artylerii

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

5 Dywizja Artylerii - związek taktyczny artylerii Wojska Polskiego.

Spis treści

1 Powstanie
2 Struktura
3 Dowództwo
4 Okres powojenny

[edytuj] Powstanie

Na podstawie Rozkazu Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 58/org. z 15 marca 1945 sformowano we Łowiczu 5 Dywizję Artylerii. Dywizja powstała na bazie trzech istniejących już samodzielnych brygad artylerii.

Zaprzysiężenia jednostki dokonano w Łowiczu.

Formowanie jednostki zakończyło się 30 kwietnia 1945. Naczelny Dowódca Wojska Polskiego Rozkazem nr 110/org. z dnia 30 kwietnia 1945 wcielił Dywizję w skład 1 Armii Wojska Polskiego.

Dywizję rozformowano we wrześniu 1945 roku

[edytuj] Struktura

Dowództwo Dywizji;

Bateria Dowodzenia
2 Pomorska Brygada Artylerii Haubic
3 Warszawska Brygada Artylerii Haubic
10 Brygada Artylerii Ciężkiej
9 Dywizjon Rozpoznania Pomiarowego
8 Batalion Samochodowy
pododdziały obsługi

Stan etatowy dywizji wynosił 5732 żołnierzy.

Uzbrojenie artyleryjskie:

36 haubicoarmat 152 mm
60 haubic 122 mm
72 armaty 76 mm

[edytuj] Dowództwo

Dowódca

15 marca 1945 – do końca wojny – płk Stanisław Skokowski

Szef sztabu:

15 marca 1945 – do końca wojny – płk Ługowcow

[edytuj] Okres powojenny

We wrześniu 1945 roku na bazie dywizji utworzono w Toruniu 13 Brygadę Artylerii. W miejsce dotychczasowych brygad powstały odpowiednio: 73. i 74. pułki artylerii haubic oraz 71 pac 9 Dywizjon Artyleryjskiego Rozpoznania Pomiarowego włączono do 71 pac. Na bazie wydzielonych pododdziałów 2. i 3 BAH sformowano dodatkowo 87. i 90 Pułk Artylerii Haubic.

Wiosną 1951 na bazie 13 BAC rozpoczęto formowanie 6 Dywizji Artylerii Przełamania. 73 pah stał się zalążkiem dla 17 Brygady Artylerii Haubic, 74 pah dla 19 Brygady Artylerii Haubic, a 71 pac dla 21 Brygady Artylerii Ciężkiej.