8 Eskadra Wywiadowcza
Z Wikipedii
8. Eskadra Wywiadowcza - jednostka polskiego lotnictwa wojskowego.
Powstała 16 stycznia 1919 roku w Warszawie jako 1 Eskadra Łącznikowa, jej dowódcą został ppor. pil. Zygmunt Herget.
8 marca 1919 roku przyjęła nazwę 8. Eskadra Wywiadowcza.
Eskadra weszła w skład I Grupy Lotniczej.
W składzie 8. eskadry były tylko cztery samolotów (dwa Hannover Roland CL.II, dwa Albatros D.II). Inne źródła mówią o dwóch Albatrosach C.XII, i po 1 samolocie Albatros C.III i Rumpler C.I. Mimo niepełnego składu etatowego (6 statków) eskadrę skierowano na front na Polesie. Formowanie eskadry zakończono 7 kwietnia 1919 roku.
W kwietniu 1919 roku eskadra rozlokowała się w Brześciu nad Bugiem wchodząc w skład wojsk gen. Antoniego Listowskiego - Grupa Poleska.
W sierpniu 1919 otrzymała zakupionych 6 samolotów Halberstadt CL.II
20 września 1919 roku stacjonowała w Kożangródku.
9 sierpnia 1920 roku wycofana z frontu do Warszawy. 13 sierpnia 1920 w Warszawie była wyposażona jedynie w 2 samoloty wywiadowcze produkcji niemieckiej.
Na mocy rozkazu z 18 stycznia 1921 roku eskadry 8. i 11. połączono tworząc 8 Eskadrę Wywiadowczą w Lidzie
W maju 1921 roku 8 Eskadra Wywiadowcza wchodziła w skład IV Dywizjonu Wywiadowczego 1 Pułku Lotniczego w Warszawie.
