Agnozja
Z Wikipedii
Agnozja - to zaburzenie odbioru bodźców wzrokowych, słuchowych lub czuciowych na skutek uszkodzenie tkanki mózgowej.
Z uwagi na różne rodzaje modalności wyróżnia się:
- agnozję wzrokową
- agnozja wzrokowa jednoczesna
- prozopagnozja
- agnozję słuchową (zobacz też afazja)
- agnozję czuciową
[edytuj] Objawy
Reakcje elektrodermalne ale brak świadomych wrażeń. Agnozja rozpoznawania przedmiotów, agnozja kolorów, simultanagnozja, metamorfozja.
a) agnozja wzrokowa – trudności w rozpoznawaniu znanych obiektów przy zachowanych możliwościach rozpoznawania ich za pomocą innych zmysłów. Pojawia się po uszkodzeniach okolic potylicznych (kory mózgowej), w miejscach odpowiedzialnych za scalanie pojedynczych wrażeń. Częściej występują po uszkodzeniach prawej półkuli ale nie koniecznie.
- Niektórzy pacjenci potrafią kopiować to co widzą inni nie.
b) słuchowa – trudności z rozpoznawaniem dźwięków (szczególnie dźwięków otoczenia), w wyniku uszkodzenia (niedużego) okolic skroniowych prawej półkuli. Gdy jest bardziej rozległe doprowadza do amuzji czyli nie rozpoznawania dźwięków muzycznych (nie potrafią zaśpiewać, powtórzyć melodii)
c) dotykowa – trudności w rozpoznawaniu obiektów za pomocą dotyku.
- astereognozja – trudności w rozpoznawaniu obiektów za pomocą dotyku ale bez kontroli wzroku (mogą powiedzieć jakie cechy ma obiekt ale nie potrafią scalić wszystkich wrażeń). Są wynikiem uszkodzeń płata ciemieniowego (okolic wtórnych odpowiedzialnych za syntezę wrażeń).
Lokalizację można rozpoznać po ręce, w której występuje astereognozja . Jeżeli prawa ręka jest zaburzona to uszkodzenie lewej półkuli, jeżeli lewa to uszkodzenie prawej półkuli.
- czysta agnozja dotykowa – pacjenci w ogóle nie potrafią rozpoznać cech przedmiotu.
Lokalizacja – okolice kory czuciowej płata ciemieniowego odpowiedzialnych za proste wrażenia czuciowe.
