Aleksandr Imeretyński
Z Wikipedii
Aleksander Bagration Imeretyński, ros. Александр Константинович Багратион-Имеретинский (24 września 1837 - 17 listopada 1900), rosyjski arystokrata (książę), generał-gubernator warszawski, namiestnik cara w Warszawie.
Aleksander Imeretyński pochodził ze znanej arystokratycznej rodziny gruzińskiej. W latach 1897-1900 pełnił funkcję generał-gubernatora Warszawy z nadania cara, zastępując w fotelu Pawła Szuwałowa. Zwolennik porozumienia z Polakami i pozyskania ich przychylności dla państwa rosyjskiego. Jego zasługą było m.in. przywrócenie prawa do modlitwy w języku ojczystym w szkołach w 1897 oraz zdymisjonowanie znienawidzonego przez Polaków kuratora Aleksandra Apuchtina.
W czasie sprawowania funkcji przez Imeretyńskiego w Warszawie doszło do słynnej wizyty cara Mikołaja II (1897), która zaowocowała względną liberalizacją stosunku władz rosyjskich do Polaków. Zezwolono wówczas m.in. na budowę pomnika Adama Mickiewicza.
W 1898 roku wykradziony został przez działaczy PPS tajny memoriał Imeretyńskiego dotyczący współpracy z caratem. Wydany w Londynie wraz z wstępem autorstwa Józefa Piłsudskiego, krytykującym politykę ugodowców, zdobył niebywały rozgłos i w znacznej mierze przyczynił się do dymisji Imeretyńskiego.
Zobacz też: Namiestnicy carscy w Królestwie Polskim
