Alfred Jarry
Z Wikipedii
Alfred Henry Marie Jarry (ur. 8 września 1873 w Laval, zm.1 listopada 1907 w Paryżu) - francuski dramaturg, powieściopisarz i poeta. Poza tym: ekscentryk, zapalony cyklista, bohater setek anegdot, głośna postać paryskiej bohemy przełomu wieków. Jako poważny twórca odkryty dopiero przez surrealistów. Zmarł z powodu gruźlicy i alkoholizmu. Tuż przed śmiercią poprosił o wykałaczkę i podłubał sobie nią w zębie.
Znany głównie jako autor farsy Ubu Król czyli Polacy, której wystawienie wywołało skandal i uważane jest za antycypację teatru absurdu. Napisał też cykl sztuk o strasznym mieszczuchu imieniem Ubu, misterium Cezar-Antychryst, opowiadania Odwiedziny Amora, powieści: Dni i noce, Czyny i myśli doktora Faustrolla, patafizyka(1911), Nadsamiec, Miłość absolutna, Dragonka oraz setki felietonów.
Ukuł nowy wulgaryzm - "grówno" (fr. Merdre!, tłum. T. Boy-Żeleński) oraz stworzył nową dziedzinę nauki - patafizykę (fr. la ’Pataphysique).
Na wpół żartobliwe badania najdrobniejszych aspektów jego dzieła prowadzi założone w 1948 roku Collège de 'Pataphysique, skupiające wielu awangardowych artystów z całego świata.
[edytuj] Dzieła
- Les Minutes de sable mémorial, 1894
- Cezar-Antychryst (César-Antéchrist, 1895)
- Ubu król czyli Polacy (Ubu Roi ou les Polonais, 1896)
- Dni i noce (Les Jours et les Nuits, 1897)
- Odwiedziny Amora (L'Amour en visities, 1898)
- Miłość absolutna (L'Amour absolu, 1899)
- Nadsamiec (Le Surmâle, 1902)
- Ubu skowany (Ubu enchaîné, 1902)
- Czyny i myśli doktora Faustrolla, patafizyka (Gestes et opinions du docteur Faustroll, pataphysicien) (1908)
