Almikowate
Z Wikipedii
| Almikowate | |
 Almik kubański. Almiki nie mają zgrabnej sylwetki, a ich ogon przypomina ogon szczura |
|
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ssaki |
| Szczep | łożyskowce |
| Rząd | owadożerne |
| Rodzina | almikowate |
| Nazwa systematyczna | |
| Solenodontidae | |
Almikowate (Solenodontidae) - inaczej almiki lub myszoryjki - rodzina owadożernych jest to bardzo stara rodzina, obejmująca współcześnie tylko dwa gatunki sporych owadożernych o wydłużonym pysku, przypominającym ryjek ryjówki Występowały kiedyś na całym obszarze Ameryki Północnej, obecnie jedynie na wyspach Haiti i Kuba. Almiki wielkością i pokrojem zbliżone są do szczura. Odżywiają się bezkręgowcami wykopywanymi z ziemi. Ślina obu gatunków jest jadowita.
Almik kubański (Solenodon cubanus, Atopogale cubana) - gatunek ten został uznany za wymarły, jednak kilka lat temu na wschodzie Kuby złapano jednego osobnika, który był przetrzymywany w ogrodzie zoologicznym w Hawanie. Stąd podejrzenie, iż gatunek ten jeszcze istnieje, choć ilość sztuk jest prawdopodobnie minimalna. Almik kubański ma długie, zaopatrzone w ostre pazury łapy, wydłużony pysk i szczurzy ogon. Ciało pokryte jest rzadkim, nastroszonym włosem, ciemnobrunatnym na grzbiecie i jaśniejszym na głowie. Jego długość wynosi 30-35 cm, przy masie przekraczającej 1 kg - jest to jeden z największych owadożernych.
Almik haitański (Solenodon paradoxus) - jest mniej rzadki niż pokrewny mu almik kubański, występuje na Haiti.
Oba gatunki są zagrożone. Przyczyną jest powolne tempo rozrodu w połączeniu z zagrożeniem ze strony sprowadzonych na tereny ich występowania obcych drapieżników: kotów i psów.
