Alvaro del Portillo

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Álvaro del Portillo, biskupa (ze stolicą tytularną Vita) przez Jana Pawła II,

Álvaro del Portillo y Diez de Sollano (ur. 11 marca 1914 w Madrycie, zm. 23 marca 1994 w Rzymie), hiszpański duchowny katolicki, sługa Boży, następca św. Josemarii Escrivá na czele Opus Dei.

Należał do Opus Dei od 1935 jako numerariusz. Został wyświęcony na kapłana 25 czerwca 1944. Był sekretarzem generalnym Opus Dei w latach 1940-1947 oraz 1956-1975, a pomiędzy tymi okresami pełnił funkcję prokuratora generalnego. Uzyskał doktoraty z historii oraz prawa kanonicznego, a także dyplom inżyniera budowy dróg (również z doktoratem).

Był konsultorem różnych instytucji Stolicy Świętej, m.in. Kongregacji Doktryny Wiary, Kongregacji Kleru, Kongregacji Spraw Świętych i Papieskiej Rady ds. Środków Społecznego Przekazu. Pracował na Soborze Watykańskim II, najpierw jako przewodniczący komisji przed–przygotowawczej do spraw świeckich, a następnie jako sekretarz Komisji Dyscypliny Kleru oraz jako konsultor innych komisji. Jego książki: Wierni i świeccy w Kościele (1969) oraz Pisma o kapłaństwie (1970) są w znacznej mierze owocem tych doświadczeń.

D. Álvaro del Portillo, Biskupa)

W 1975 został wybrany następcą prałata Josemaría Escrivá w Opus Dei. Po erygowaniu Opus Dei jako prałatury personalnej został mianowany prałatem. W 1990 został desygnowany na biskupa (ze stolicą tytularną Vita) przez Jana Pawła II, który udzielił mu sakry biskupiej 6 stycznia 1991. Nosił godność wielkiego kanclerza Uniwersytetu w Piura (Peru).

Zmarł w Rzymie 23 marca 1994.

W 2004 roku ukazała się w Polsce książka: Álvaro del Portillo, O Założycielu Opus Dei. Rozmowa z biskupem Álvaro del Portillo przeprowadzona przez Cesare Cavalleri, Wydawnictwo Księży Marianów, ISBN 8371194331, Warszawa 2004.