Andrzej Jasiński (pianista)

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Andrzej Jasiński (ur. 23 października 1936 roku w Częstochowie), polski pianista i pedagog.

Urodzony 23 października 1936 roku w Częstochowie

od najmłodszych lat żył w atmosferze umiłowania sztuki muzycznej. Początki nauki gry na fortepianie dawał mu ojciec, organista. Sześcioletni Andrzejek czytał już dobrze nuty i oddawał się lekturze sonat Mozarta. Rodzice, mimo trudnych warunków wojennych zapewnili więc synowi kontakt z profesorem Zbigniewem Drzewieckim, u którego przez pół roku w okupowanej Warszawie Andrzej pobierał lekcje. Po wojnie uczęszczał w Częstochowie do szkół ogólnokształcących i do szkoły muzycznej, które ukończył w wieku niecałych 16 lat. To dlatego potem został najmłodszym studentem katowickiej Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w klasie prof. Władysławy Markiewiczówny. Nie miał 14 lat, gdy z orkiestrą symfoniczną wykonał Koncert fortepianowy g-moll Feliksa Mendelssoha-Bartholdy’ego. W 1956 roku Andrzej Jasiński zdobył wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Mozartowskim. W Międzynarodowym Konkursie im. George’a Enescu w Bukareszcie (1958) wziął udział mimo kontuzji palca. Nie dotarł do finału, ale to tam zauważył go Carlo Zecchi, pod batutą którego 3 lata później dał swój pierwszy (nie studencki i nie konkursowy) zagraniczny i transmitowany koncert w Turynie, wykonując z tamtejszą orkiestrą radiową Mozartowy Koncert d-moll KV 466. W 1959 roku ukończył studia dyplomem z wyróżnieniem, a w następnym roku triumfował w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Marii Canals w Barcelonie. To wtedy – pierwszy raz po wojnie polski pianista i w ogóle artysta spoza krajów, ówcześnie uważanych za socjalistyczne, zwyciężył w międzynarodowym turnieju. I po raz pierwszy na barcelońskim konkursie zdarzyło się, że pierwszą nagrodę jurorzy przyznali jednogłośnie! Za tym sukcesem przyszło stypendium, które Andrzej Jasiński wykorzystał na studia u Magdy Tagliaferro w Paryżu. Koncertował coraz więcej. Dziś jest wymarzonym pedagogiem. Za rektorem Eugeniuszem Knapikiem snuć możemy refleksję: Czy przełomową w wyborze kariery i dalszej drogi życiowej była dla Andrzeja Jasińskiego owa chwila, gdy prof. Władysława Markiewiczówna zleciła swojemu nowemu asystentowi opiekę pedagogiczną nad małym chłopcem, mówiąc: „zaopiekuj się nim, z niego będzie Ktoś”? Miała rację, bo Krystian Zimerman jest w świecie Kimś. Andrzej Jasiński przeszedł zaś w Katowicach wszystkie szczeble kariery naukowej i pedagogicznej, w 1990 roku zostając profesorem zwyczajnym. W latach 1972-1996 i 2003-2005 kierował Katedrą Fortepianu w swej uczelni. Jego klasę ukończyło 48 absolwentów, z których 14 otrzymało dyplomy z wyróżnieniem. Prowadził też klasę w Wyższej Szkole Muzycznej w Stuttgarcie (1979-1982). Uczył w szkołach muzycznych II stopnia. Jest wykładowcą niezliczonych, najbardziej renomowanych kursów mistrzowskich w wielu krajach Europy – w Niemczech, Holandii, Francji, Hiszpanii, we Włoszech, Austrii, Szwajcarii, a dalej: w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, w Ameryce Południowej – w Argentynie, Brazylii, Urugwaju, a także w Azji – w Chinach, na Tajwanie i w Japonii, aż 18 razy. Zajęcia z młodzieżą Profesor prowadzi w języku polskim, angielskim, włoskim, francuskim bądź hiszpańskim, a gdy potrzeba – także po niemiecku i rosyjsku. W pewnych okresach grywa więcej, w innych mniej, ale nigdy nie zaprzestał swej działalności koncertowej. Jak mówił prof. Kazimierz Gierżod, dorobek artystyczny Andrzeja Jasińskiego jest bardzo bogaty. Koncertował wielokrotnie niemal we wszystkich filharmoniach Polski – z Filharmonią Narodową i Filharmonią Śląską na czele, występował też na festiwalach pianistycznych m.in. w Słupsku i Dusznikach. Na podkreślenie zasługuje fakt, że geografia miejsc koncertów Pianisty na terenie kraju obejmuje obok wielkich sal koncertowych również ośrodki w mniejszych miastach, gdzie ludzie oczekują na spotkania z muzyką, na spotkania z wielkim artystą. Zagraniczne trasy koncertowe wiodły zaś Andrzeja Jasińskiego m.in. przez Niemcy, Francję, Hiszpanię, Włochy, Czechy, Słowację, Rosję, Ukrainę, Mołdawię, Kazachstan, Uzbekistan, aż do Japonii czy Ameryki Południowej. Nagrywa też dla licznych rozgłośni radiowych i telewizyjnych oraz na płyty utwory Bacha, Mozarta, Beethovena, Bacewiczówny, Chopina, Ivesa, Łuciuka, Szalonka, Szeligowskiego, Szymanowskiego, Twardowskiego. W 2005 roku w Japonii ukazało się nagranie wideo wykładu Andrzeja Jasińskiego, obszernie ilustrowanego Jego grą, na temat interpretacji Mazurków Fryderyka Chopina (2 płyty DVD firmy IMC Master Classes Series). Zdaniem prof. Jerzego Sulikowskiego, nie ma w tym wykładzie żadnej pozy, jest pokora wobec piękna tej muzyki, ale też pewność artysty, który posiadł głęboką wiedzę o danym dziele – i z radością dzieli się nią z innymi. Od 1974 roku prof. Andrzej Jasiński był członkiem jury, a często przewodniczącym, ponad 60 pianistycznych konkursów międzynarodowych. Wśród nich są tak słynne, jak Międzynarodowy Konkurs im. Fryderyka Chopina w Warszawie (siedmiokrotnie, dwukrotnie był przewodniczącym jury), Konkurs im. Królowej Elżbiety w Brukseli, Konkurs im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie, Konkurs Van Cliburna w Forth Worth w Teksasie. W jurorskich gremiach ceniony jest za nieustanne podążanie do jak najpełniej zobiektywizowanego i sprawiedliwego sędziowskiego werdyktu.

Wykształcił grono pianistów estradowych, wśród nich Krystiana Zimermana i Zbigniewa Raubo.