Andrzej Krzycki
Z Wikipedii
Andrzej Krzycki, Cricius, herbu Kotwicz (ur. 7 lipca 1482 w Krzycku w Wielkopolsce, zm. 10 maja 1537 w Skierniewicach) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, poeta staropolski piszący po łacinie, humanista.
Dzięki pomocy wuja, którym był biskup Piotr Tomicki, zdobył wykształcenie studiując pod kierunkiem wybitnych humanistów na uniwersytecie w Bolonii. Powrócił do Polski ok. 1501 r. Rozpoczął karierę w hierarchii kościelnej i w 1512 r. został sekretarzem Barbary, żony Zygmunta I. Po jej śmierci stał się sekretarzem królewskim. Objął stanowisko biskupa przemyskiego, później płockiego, by wreszcie zostać arcybiskupem gnieźnieńskim i prymasem.
Oprócz poezji, którą wykorzystywał także do własnych celów osobistych i politycznych, pisał także łacińską prozą, lecz traktował tę twórczość marginalnie. Uważa się go za jednego z najwybitniejszych humanistów swojej epoki.
[edytuj] Zobacz też
| Poprzednik Rafał Leszczyński |
 |
Biskup przemyski 1523-1527 |
|
Następca Jan Karnkowski |
| Poprzednik Rafał Leszczyński |
|
Biskup płocki 1527-1535 |
|
Następca Jan Chojeński |
| Poprzednik Maciej Drzewicki |
 |
Prymas Polski i Litwy 1535-1537 |
|
Następca Jan Latalski |
