Andrzej Zieliński (minister łączności)
Z Wikipedii
Andrzej Zieliński (ur. 24 grudnia 1934 w Mokobrodach), polski naukowiec, specjalista łączności, działacz państwowy.
Ukończył Wydział Łączności Politechniki Warszawskiej (1959); obronił doktorat w 1966. Od 1979 z tytułem profesora nadzwyczajnego. Wieloletni pracownik warszawskiej Politechniki, był kolejno asystentem, starszym asystentem, adiunktem i docentem na Wydziale Elektroniki (1969-1970 prodziekan tego wydziału). W latach 1970-1980 i 1981-1993 kierował Instytutem Łączności w Warszawie; członek Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN.
Opublikował kilkadziesiąt prac naukowych, w tym podręczników akademickich, uzyskał także kilka patentów. Był wiceprezesem Naczelnej Organizacji Technicznej oraz wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Do 1990 należał do PZPR.
Od października 1993 do października 1997 pełnił funkcję ministra łączności w trzech rządach koalicji SLD-PSL: Pawlaka, Oleksego i Cimoszewicza. 6 maja 2005 wybrany przez Sejm na członka Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji.
Źródła:
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny, Warszawa 1993 (w części "Aneks")
Marek Kucharski | Jerzy Slezak | Marek Rusin p.o. | Krzysztof Kiljan | Andrzej Zieliński | Marek Zdrojewski | Maciej Srebro | Tomasz Szyszko | Janusz Steinhoff (p.o)
