Aplanat

Z Wikipedii

Aplanat to wynaleziony ok. 1865 r. w zakładach Carl August Steinheil & Söhne w Monachium układ optyczny stosowany w obiektywach fotograficznych, urządzeniach oświetlających, odwracających obraz itd., korygujący większość wad optycznych (aberrację sferyczną, aberrację chromatyczną, komę i dystorsję). Składa się z 4 soczewek w dwóch grupach. Zbudowany jest z dwu achromatów ustawionych symetrycznie.

Jako autora wynalazku wymienia się ojca (Carl August von Steinheil) lub syna (Hugo Adolf Steinheil). Istnieje również rozbieżność w podawanych datach (od 1860 do 1867). Generalnie, obecnie Aplanat to obiektyw wolny od komy, niezależnie od swogo już historycznego pierwowzoru może to być obiektyw o innej budowie i innej ilości elementów optycznych.

Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu fotografii.