Augustyn Necel
Z Wikipedii
| Augustyn Necel | ||
|
|
||
| Data urodzenia | 22 lipca 1902 | |
| Miejsce urodzenia | Chłapowo, Polska | |
| Data śmierci | 29 października 1976 | |
| Miejsce śmierci | Chłapowo, Polska | |
Augustyn Necel (ur. 22 lipca 1902 w Chłapowie, zm. 29 października 1976) w Chłapowie - kaszubski pisarz. Jego ojciec Jan był rybakiem i on sam też pracował w tym zawodzie.
Po odzyskaniu niepodległości w 1920 pływał przez trzy kolejne lata na statkach handlowych. W 1926 roku podjął prace w Morskim Laboratorium Rybackim na Helu. W Helu mieszkał od 1928 do 1951 roku. Podczas napaści niemieckiej na polskie wybrzeże w 1939 roku był jednym z jego obrońców. Dopiero w wieku 53 lat wydał swoją pierwszą książkę. W roku 1971 Augustyn Necel został odznaczony Komandorią I klasy Orderu św. Grzegorza Wielkiego za tom szkiców "Nie rzucim ziemi", w którym przedstawił walkę księży o polskość Kaszub w okresie od czasów Bismarka po lata okupacji hitlerowskiej.
[edytuj] Dzieła Augustyna Necla
- "Kutry o czerwonych żaglach" - 1955
- "Saga o szwedzkiej checzy" - 1957
- "Maszopi" - 1958
- "Okrętnicy z pod nordowej gwiazdy" - 1959
- "Krwawy sztorm" - 1960
- "Złote klucze" - 1962
- "Łosoś wszechwładny" - 1963
- "W pogoni za ławicami" - 1966
- "Nie rzucim ziemi" - 1969
- "Wolność i niewola" - 1971
- "Haftowana bandera" - 1972
- "Rewianie" - 1974
- "Demony purtki i stolemy" - 1975
