Batalion im. Czwartaków
Z Wikipedii
Batalion im. Czwartaków, oddział szturmowy Armii Ludowej, powstał w październiku 1943 jako pluton GL, cztery miesiące później rozrósł się w kompanię AL, zaś w lipcu 1944 roku w batalion AL liczący tuż przed powstaniem 150 żołnierzy. Jego żołnierze wykonali wiele akcji zbrojnych w okupowanej Warszawie. W składzie 3 kompanii brał udział w powstaniu warszawskim, został odtworzony na Starówce pod dowództwem por. Lecha Kobylińskiego "Konrada" (funkcję dowódców pełnili także mjr. Ryszard Piasecki i kpt. Edward Lanota) - był czołową jednostką warszawskiej AL. Wraz z warszawską AL podporządkował się taktycznie dowództwu powstania (AK), także szeregi jego zasilili powstańcy spoza AL. Walczył na Woli, Starówce, a później po przejściu kanałami na Żoliborzu i w Śródmieściu, gdzie został ponownie odtworzony. Walczyło w nim w czasie konspiracji i powstania około 400 żołnierzy z których większość poległa - wojnę przeżyły 103 osoby. Zastępca dowódcy batalionu ds. liniowych por. "Gustaw" Edwin Rozłubirski został odznaczony Virtuti Militari przez generała "Bora"-Komorowskiego. W batalionie walczył m.in. Lech Kobyliński.
