Baureihe E 41
Z Wikipedii
| Baureihe E 41 | |
 141 228-7 |
|
| Producent | AEG, ABB, Henschel, Krauss-Maffei, Siemens |
| Lata budowy | 1956-?? |
| Układ osi | Bo'Bo' |
| Masa służbowa | 67 ton |
| Długość ze zderzakami | 15 620 mm |
| Liczba silników | 4 |
| Moc ciągła | 2400 kW |
| Prędkość konstrukcyjna | 120 km/h |
| System hamulca | K-GP mZ |
 Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
|
Baureihe E 41 (Baureihe 141)- niemiecka lokomotywa elektryczna, pierwsza Einheitselektrolokomotive zamówiona przez Deutsche Bundesbahn w 1956.
[edytuj] Historia
Lokomotywy Baureihe E 41 były przeznaczone do obsługi pociągów lokalnych. W 1968 roku oznaczenie tych lokomotyw zmieniono na Baureihe 141. Lokomotywy tego typu miały przydomek Knallfrosch (niem. petarda), związany hałasem emitowanym podczas przyśpieszania. Wyprodukowano 451 lokomotyw tego typu.
Lokomotywy Baureihe E 41 zostały zaprojektowane do obsługi lekkich pociągów pasażerskich o prędkości maksymalnej 120 km/h i ładunku na os nie przekraczającym 17 ton. W latach 50. z uwagi na brak innych lokomotyw E 41 obsługiwały także pociągi ekspresowe. Kiedy w latach 60. zwiększono prędkość ekspresów do 140 km/h lokomotyw Baureihe E 41 wycofano z obsługi ekspresów. Lokomotywy Baureihe E 41 obsługujące pociągi lokalne były niezawodne i wydajne. Z uwagi na brak hamulców elektrycznych gorzej spisywały się podczas obsługi pociągów S-Bahn. We wczesnych latach 90. na liniach S-Bahn lokomotywy Baureihe E 41 były zastępowane przez Baureihe 143 zaprojektowane specjalnie do obsługi tych połączeń. W połowie lat 90 lokomotywy Baureihe 143 i nowsze Baureihe 146 zastąpiły większość E 41. 31 października 1987 wycofano z użytkowania pierwszą lokomotywę E 41 (numer 141 188). W następnych latach wycofywano kolejne. Ostatnie E 41 miały być według planu wycofane w połowie 2006 roku.
