Becik
Z Wikipedii
Becik – rodzaj kocyka, pierzynki wypełnionej puchem, ociepliną lub cienką gąbką, którym przykrywa i otula się niemowlę. Niegdyś podłużny, stosowany powszechnie w domach, współcześnie becik stosowany jest najczęściej w szpitalach jako kawałek kwadratowego lub trójkątnego koca, przez co nazywa się go również rożkiem.
Kiedyś becikiem były zazwyczaj przerobione poduszki mające kształt długiego prostokąta. Dziecko kładło się na jednej połówce, druga służyła za przykrycie. Całość związywało się troczkami przyszytymi do boków.
Dla rozróżnienia płci niemowląt przyjęło się owijać dziewczynki w beciki w odcieniach koloru różowego, a chłopców w beciki w odcieniach koloru niebieskiego. Zasada ta ma charakter niepisanej tradycji, dlatego obecnie spotyka się różnokolorowe rożki i beciki.
[edytuj] Becik a rożek
Becik obecnie zastąpiony został przez rożek. Podstawową różnicą między nimi jest kształt i wypełnienie. Becik to prostokątna poduszka lub kawałek puchowego kocyka. Natomiast rożek robi się układając dziecko na kwadratowym kawałku tkaniny, tak by główkę miało przy jednym z rogów. Następnie malucha nakrywa się rogiem, który ma poniżej nóżek, i potem rogami kolejno z lewej strony i prawej. Rożki są cieńsze od becików i wygodniejsze w użyciu. W beciku dziecko spało kilka miesięcy, aż z niego wyrosło - potem becik przerabiano na poduszki. Dziś w rożkach dzieci śpią przez 2, 3 miesiące swojego życia - następnie rozłożony rożek długo służy za kocyk lub kołderkę
Becik od wieków stosuje się jako osłonkę termiczną dla niemowlęcia, która zapobiec ma wyziębieniu ich słabego jeszcze ciałka, chociaż niedawno przeprowadzone badania Am J Public Health 1990 wykazały zwiększone prawdopodobieństwo zakażeń układu oddechowego wśród niemowląt stale owijanych kocykami. Naukowcy z Ankary udowodnili, że zawijanie dziecka w becik może powodować przegrzanie organizmu. Dzieci są mniej zahartowane i częściej przeziębiają się, a nawet zapalenie płuc. Puch dodatkowo powoduje uczulenia.
