Berserk (mitologia)
Z Wikipedii
Należy w nim poprawić: styl, linki.
Więcej informacji co należy poprawić, być może znajdziesz na odpowiedniej stronie. W pracy nad artykułem należy korzystać z zaleceń edycyjnych. Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.
Możesz także przejrzeć pełną listę stron wymagających dopracowania.
Berserk (staronordyjskie słowo oznaczające "skóra niedźwiedzia") według podań historycznych był nie znającym strachu wojownikiem nordyckim. Wikinga będącego berserkiem ogarniał szał walki, który dodawał mu nadludzkiej siły. Berserkowie ubierali się w zwierzęce skóry, a w czasie walki zachowywali w sposób sugerujący, że nie ma siły, która może ich powstrzymać. Często byli bezkarni, ponieważ uważano, że nie odpowiadają za swoje czyny. Wiking wprawiał się w stan berserka poprzez spożycie dużej ilości grzybów halucynogennych. Po szale bojowym wojownik musiał przez kilka dni odpocząć w domu, w stanie otumanienia i braku kontaktu ze światem zewnętrznym.
Król Harald I Pięknowłosy miał gwardię przyboczną złożoną z berserków.
U Germanów berserkerzy byli elitą wojowników. "Armia" stawała w klinie, na którego przodzie stał wódz, który przeszedł inicjację smoczą. Za nim stali berserkerzy, ludzie, którzy przeszli inicjację wilkołaczą. Za nimi dopiero inni wojownicy. Ludzie, którzy przeszli inicjację wilkołaczą potrafili samoistnie wywołać w sobie bestię, nie byli czuli na rany, człowieczeństwo zanikało, nastawieni byli na walkę, bez żadnych obaw i lęków. Zobacz też: Berserk (anime)
