Bioko
Z Wikipedii
| Bioko | |
 Wyspa Bioko z wybrzeża Kamerunu |
|
| Kontynent | Afryka |
| Państwo |  Gwinea Równikowa |
| Akwen | Ocean Atlantycki |
| Powierzchnia | 2017 km2 |
| Populacja (2001) • liczba ludności • gęstość |
260 000 129 os./km2 |
Bioko (do 1973 zwana Fernando Po, Fernando Poo, w latach 1973-1979 Macias Nguema) - wulkaniczna wyspa położona w Zatoce Gwinejskiej u zachodnich wybrzeży Afryki, niedaleko wybrzeży Kamerunu. Stanowi część Gwinei Równikowej, której stolica Malabo leży właśnie na tej wyspie. Podzielona jest na dwie prowincje Bioko Norte i Bioko Sur.
Powierzchnia wyspy wynosi 2017 km², zamieszkuję ją 260 tys. osób (2001). Wnętrze wyspy jest górzyste, z najwyższym szczytem Santa Isabel - 3008 m n.p.m.
Wyspa została odkryta w 1471 przez portugalskiego żeglarza Fernão do Pó. W 1778, zgodnie z postanowieniami traktatu z El Pardo, Portugalia przekazała Hiszpanom wyspy Fernando Poo, Annobon (obecnie Pagalu) oraz wybrzeże Gwinei. W zamian otrzymała posiadłości w Ameryce Południowej. W latach 1827-1858 Brytyjczycy wynajmowali na potrzeby patroli zwalczających handel niewolnikami bazy w Port Clarence (obecnie Malabo) i San Carlos. W czasie nigeryjskiej wojny domowej wyspa była wykorzystywana jako baza dla samolotów latających nad Biafrę. Do 1958 stanowiła hiszpańską kolonię Fernando Po, przekształconą później w prowincję zamorską Gwinea Hiszpańska. Od 1969 wchodzi w skład niepodległej Gwinei Równikowej.
