Bitwa na Dogger Bank (1696)
Z Wikipedii
| Bitwa morska na Dogger Bank wojna palatynacka |
|||||||||||||||||
| Data | 17 czerwca 1696 | ||||||||||||||||
| Miejsce | Dogger Bank | ||||||||||||||||
| Wynik | zdecydowane zwycięstwo Francji | ||||||||||||||||
| Terytorium | Morze Północne | ||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Wojna palatynacka oraz w jej ramach: Wojna irlandzka, Wojna króla Wilhelma |
|---|
| Bantry – Cochem – Moguncja – Bonn – Walcourt – Fleurus – Beachy Head – Boyne – Quebec – Staffarda – Aughrim – Leuze – La Houge – Namur – Steenkerke – Neerwinden – Marsaglia – Ter – Texel – Dogger Bank – Zatoka Hudsona |
Bitwa na Dogger Bank miała miejsce 17 czerwca 1696 roku podczas wojny palatynackiej.
Dowodzący francuską eskadrą (7 fregat, 2 okręty kaperskie, 2 długie łodzie i 1 brander, 310 dział) Jean Bart natknął się 17 czerwca w pobliżu ławicy Dogger Bank na holenderski konwój złożony ze 112 statków handlowych i 5 eskortujących je okrętów wojennych (168 dział).
Francuzi mieli więcej okretów wojennych i więcej dział niż dowodzeni przez Rutgera Buckinga Holendrzy. Ponadto francuskie załogi były bardziej doświadczone, a do tego dowodził nimi wybitny dowódca, tak więc wynik bitwy łatwy był do przewidzenia.
Jednak Francuzi nie spieszyli się do starcia, świadomi tego, że w pobliżu krąży szukająca ich potężna eksadra angielska dowodzona przez admirała Johna Benbowa.
Bitwa rozpoczęła się o godzinie 19:00, gdy Jean Bart na okręcie Maure (54 działa) zaatakował holenderski okręt flagowy Raadhuis-van-Haarlem (44 działa). Holendrzy walczyli bardzo dzielnie przez trzy godziny, do momentu, gdy zginął ich kapitan. Wówczas okręt flagowy skapitulował, a wkrótce jeden po drugim poszły jego śladem pozostałe cztery okręty holenderskie. Wszystkie zdobyte okręty holenderskie, oprócz 38-działowego Comte de Solnis, zostały spalone.
Zanim nadpłynęła licząca 18 okrętów wojennych angielska eskadra Benbowa Jean Bart zdążył przechwycić i spalić 25 holenderskich statków handlowych. Następnie zwycięska eskadra francuska odpłynęła w kierunku wybrzeży Danii. Tam pozostalli do lipca, kiedy to prześliznęli się przez linie sprzymierzonych i 27 września dotarli do Dunkierki, wioząc ze sobą 1200 jeńców holenderskich.
[edytuj] Literatura
- Jean-Jacques Michaud, Le Soleil de glace, miesięcznik Navires et Histoire, numer 36, czerwiec/lipiec 2006.
