Bitwa o Puebla
Z Wikipedii
Bitwa o Puebla miała miejsce dnia 5 maja 1862 r. w trakcie europejskiej inwazji w Meksyku 1861-1867.
Bitwa w której Meksykanie pokonali wojska francuskie była najwazniejszym zwycięstwem meksykańskim w całym konflikcie, a dzień ten - Cinco de Mayo - traktowany jest po dziś dzień jako meksykańskie święto narodowe.
Naprzeciwko słabo uzbrojonych sił meksykańskich (4000 żołnierzy) pod dowództwem generała Zaragozy, stanęły liczące 6000 ludzi wojska francuskie dowodzone przez generała Laurenceza. Meksykański dowódca nie posiadał większego doświadczenia taktycznego w regularnych walkach, był jednak bardzo doświadczony w prowadzeniu walk partyzanckich.
[edytuj] Przed bitwą
W roku 1861 cesarz francuski Napoleon III wysłał wojska do Meksyku. Celem kampanii było odzyskanie olbrzymich długów zaciągnietych przez rząd meksykański. Napoleon III zamierzał również obalić konstytucyjny rząd meksykański i zastapić go monarchią. Głównym celem władcy było jednak poszerzenie wpływów francuskich w Ameryce centralnej i południowej.
Dnia 8 grudnia 1861 r. oddziały francuskie zajęły miasto portowe Veracruz Llave. W tym momencie dla Meksykanów stało się jasne, że głównym celem kampanii nie jest odzyskanie długów ale przejęcie kontroli nad Meksykiem.
[edytuj] Bitwa
Drogi do Puebla chroniły forty Loreto oraz Guadalupe. Generał Zaragoza wydał swoim oddziałom rozkaz, wykopania rowów obronnych wzdłuż drogi prowadzącej do Puebla i połączenie nimi obu fortów. Pozycje obronne Meksykanów były też spowodowane warunkami pogodowymi. Gwałtowne deszcze zamieniły ziemię w błoto, które znacznie utrudniało przejazd francuskiej artylerii.
Generał Laurencez był przekonany, że Meksykanie będą starali się uniknąć walnej bitwy i w popłochu opuszczą miejsca obronne. Koło południa francuski dowódca dał sygnał do ataku. Meksykanie utrzymali swoje pozycje i odepchnęli Francuzów. Po przegrupowaniu swoich wojsk Francuzi spróbowali ponownego ataku. I tym razem atak załamał się a atakujący zmuszeni byli się wycofać.
W końcu uzbrojeni w przeważającej części w maczety, Meksykanie pod wodzą Zacapoaxtli wsparci Indianami z plemienia Xochiapulco rozpoczęli kontratak. Ze skrzydeł na Francuzów uderzyła dobrze zorganizowana i zdyscyplinowana kawaleria pod wodzą Porfirio Diaza (późniejszego prezydenta Meksyku). Około 16:30 bitwa dobiegła końca.
Francuzi wycofali się z pola bitwy tuż po zapadnięciu zmierzchu. Oczekiwali jeszcze dwa dni na kolejne ataki Meksykanów, które jednak nie nastąpiły, gdyż Zaragoza świadomy był przewagi wojsk francuskich w otwartym polu. Również generał Laurencez nie ryzykował kolejnych ataków i nakazał swoim wojskom powrót do Orizaby.
