Bitwa pod Megiddo (1469 p.n.e.)
Z Wikipedii
Bitwa pod Megiddo (1469 r. p.n.e.) – pierwsze w historii świata szczegółowo zrelacjonowane starcie dwóch armii. Wzięły w nim udział oddziały egipskie dowodzone przez faraona Totmesa III (20 000 wojowników) oraz zjednoczone siły królów miast Kadesz i Megiddo.
Jedną z głównych przyczyn zwycięstwa Egipcjan było zaskoczenie. Oddziały Totmesa podczas marszu w okolice twierdzy zrezygnowały z przejścia głównymi i obsadzonymi przez obrońców szlakami, wybierając trudną do przeprawy ścieżkę górską prowadzącą przez wzgórza Karmel.
Starcie skończyło się pogromem wojsk sprzymierzonych i wielkim sukcesem Totmesa III, który dowodził osobiście. Egipcjanie zdobyli wspaniałe łupy (rydwany, konie, uzbrojenie i bydło) oraz ponad 2 000 jeńców. Po bitwie Totmes zarządził blokadę miasta, które w końcu poddało się po kilku tygodniach. Król Kadeszu zbiegł jednak z twierdzy.
Po bitwie Egipcjanie kontynuowali kampanię w Syrii i Palestynie, gdzie zdobyli liczne miasta i skąd zaatakowali ziemie Azji Mniejszej.
