Bolesław Bohusz-Siestrzeńcewicz
Z Wikipedii
gen. bryg. Bolesław Bohusz-Siestrzeńcewicz (1869-1940) – oficer Wojska Polskiego.
[edytuj] Nota biograficzna
Urodzony 29 września 1869 we Wrześni – majątek Niemenczynek na Wileńszczyźnie. Korpus Kadetów ukończył w Połocku. We wrześniu 1887 wstąpił do Konstantynowskiej Szkoły Artylerii w Petersburgu. W sierpniu 1889 zdał egzamin oficerski. W 1908 ukończył Wyższą Szkołę Oficerów Artylerii w Carskim Siole. Do wybuchu I wojny światowej pełnił służbę zawodową na różnych stanowiskach w artylerii armii rosyjskiej.
31 lipca 1914 w stopniu podpułkownika został oddelegowany do Odessy w celu formowania nowych oddziałów artylerii polowej, po skompletowaniu których wyruszył na front. W czasie działań wojennych przez trzy lata dowodził jednostkami artylerii, począwszy od baterii, a skończywszy na dywizjonie w 125 Brygadzie Artylerii na Froncie Południowo-Zachodnim.
22 września 1917 przeszedł do I Korpusu Polskiego. 27 grudnia został mianowany dowódcą Pułku Artylerii Moździerzowej, który miał być sformowany w Witebsku. Z powodu braku sprzętu sformowano jedynie 1 Dywizjon Artylerii Moździerzowej, którym objął dowodzenie. W marcu 1918 został naczelnikiem Szkoły Oficerów Artylerii w Bobrujsku. Po rozformowaniu szkoły i demobilizacji 1 Korpusu Polskiego przybył do Polski.
13 listopada 1918 wstąpił do Wojska Polskiego, otrzymując przydział do Departamentu Artyleryjskiego Ministerstwa Spraw Wojskowych. W styczniu 1919 przybył do Poznania i rozkazem gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego został wyznaczony na stanowisko szefa Departamentu Techniczno-Artyleryjskiego. Następnie był szefem Ekspozytury Departamentu V Uzbrojenia Ministerstwa Spraw Wojskowych w Poznaniu. W czerwcu 1919 został mianowany generałem brygady przez Naczelną Radę Ludową w Poznaniu, po czym zweryfikowany jako tytularny generał brygady.
W listopadzie 1923 został mianowany rzeczywistym generałem brygady WP. W marcu 1921 objął funkcję kierownika Zarządu Centralnych Zakładów Uzbrojenia w Poznaniu. W latach 1923-1924 kierował Zbrojownią nr 2. Z dniem 30 kwietnia 1927 przeniesiono go w stan spoczynku. Mieszkał w Warszawie. Zmarł 22 stycznia 1940 w Wilnie, gdzie został pochowany na cmentarzu Ewangelicko-Reformowanym (grób zniszczony). Był żonaty z Zofią Bohusz-Siestrzeńcewicz.
[edytuj] Odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi
- Krzyż Walecznych
- medal Interalliée
- Order św. Anny 2, 3 i 4 st.
- Order św. Stanisława 2 i 3 st.
- Order św. Włodzimierza 4 st.
[edytuj] Awanse
- podporucznik – 1889
- porucznik – 1890
- kapitan – 1913
- podpułkownik – 1914
- pułkownik – 1919
- generał brygady – listopad 1923
