Bolesław III Płocki
Z Wikipedii
Bolesław (Bolko) III Płocki (ur. pomiędzy 1322 a 1330, zm. 20 lipca 1351), książę płocki od 1336, początkowo do 1340 regencja stryjów, od 1345 w Wiźnie i Sochaczewie, przez cały okres rządów formalnie lennik czeski.
Bolesław III był jedynym synem księcia płockiego Wańki i Elżbiety Litewskiej. W chwili śmierci w 1336 ojca małoletni, znalazł się do 1340 pod opieką stryjów Siemowita II i Trojdena I. Pięć lat później zmarł bezpotomnie jego stryj Siemowit II, co przyniosło mu Wiznę i Sochaczew.
W bliżej nieznanym momencie Bolesław III uznał się tak jak ojciec lennikiem króla czeskiego Jana Luksemburczyka, co miało mu zapewnić integralność terytorialną księstwa położonego między dwiema zwalczającymi się potęgami - Polską i zakonem kzyżackim. W tym też celu 30 września 1341 Bolesław zobowiązał się ponowić hołd lenny na ręce Karola Luksemburskiego na wypadek śmierci króla Jana.
W 1343 Bolesław razem z pozostałymi książętami mazowieckimi potwierdził postanowienia pokoju kaliskiego i zgodził się na rezygnację Polski z Pomorza i ziemi chełmińskiej.
W drugiej połowie lat czterdziestych XIV wieku Bolesław zaczął jednak odchodzić od polityki współpracy z czeskimi Luksemburgami zbliżając się do króla polskiego Kazimierza Wielkiego. Co więcej w bliżej nie znanym momencie, na wypadek braku męskiego potomstwa, zapisał swoje księstwo Kazimierzowi, co uczynił wbrew interesom politycznym dynastii Luksemburgów.
W 1351 Bolesław III wziął udział razem z Kazimierzem Wielkim i Ludwikiem Andegaweńskim w wyprawie przeciwko władcy litewskiemu Kiejstutowi. Początkowo wydawało się, że wyprawa zakończy się pełnym sukcesem, zwłaszcza że 15 lipca 1351 udało się zawrzeć z Litwinami układ rozejmowy na mocy którego Kiejstut zobowiązał się przyjąć chrześcijaństwo i w tym celu został oddany pod opiekę księcia płockiego w charakterze honorowego jeńca. Niestety był to ze strony Kiejstuta tylko zabieg dyplomatyczny, gdyż pięć dni później zdecydował się on na ucieczkę, korzystając z ataku podążających za oddziałami Bolesława wojsk litewskich. W rozegranej wówczas potyczce Bolesław III zginął, a władca litewski nie niepokojony już przez nikogo wrócił z powrotem do siebie.
Zmarły 20 lipca 1351 Bolesław III został pochowany w katedrze płockiej. Nigdy się nie ożenił i nie zostawił następców. Księstwo płockie po jego śmierci zostało podzielone pomiędzy książąt mazowieckich Siemowita III i Kazimierza (dostał się im Gostynin i Sochaczew) i króla Polski (Płock i Wizna).
