Brave Festival
Z Wikipedii
Brave Festival to festiwal co roku odbywający się na terenie Wrocławia. Prezentuje on wykonawcow i ludzi, którzy starają się uchronić swoją kulturę od zapomnienia. Jak do tej pory odbyły się dwie edycje pod nazwami Magia Głosu oraz Głosy Azji gdzie można było zapoznać się z muzyką, filmami oraz działaniami performatywnymi z całego świata.
Dotychczasowe edycje obejmowały koncerty, spektakle, warsztaty (operatorskie, filmowe, rękodzielnicze) oraz przegląd flmów pod nazwą "cyrk filmowy". Arenami wydarzeń były m.in wrocławskie teatry (Teatr Polski, Wrocławski Teatr Współczesny i in.), kościół przy ul. Purkyniego, synagoga. Część wydarzeń rozgrywała się w plenerze.
Występowali artyści i zespoły z Chin, Japonii, Korei, Laosu, Tajwanu, Singapuru, Rosji i innych krajów.
Następna edycja planowana jest na 7-14 lipca 2007. Ma nosić nazwę Zatopione Pieśni.
Trzecia edycja Brave Festival odbędzie się w dniach 7-14 lipca 2007 r., pod nazwą „Zatopione pieśni”. Zaprezentuje ludzi, którzy nie godzą się na wypędzenie z własnej tradycji i wrażliwości. Którzy mają odwagę kontynuacji lub rekonstrukcji swojej tradycji, poszukiwania swoich korzeni. Którzy przeciwstawiają się temu, by rzeczywiste tradycje, pieśni i duchowe dziedzictwo naszych kultur zatapiane było przez puste, tymczasowe, komercyjne i masowe dobra. Tegoroczna edycja festiwalu nie ogranicza się do jednego obszaru geograficznego. Zatopione, zapomniane, utracone pieśni są wszędzie, dlatego zapraszamy wykonawców z Europy, Afryki, Azji i Australii.
Prezentacje odbędą się w 4 nurtach: sztuki performatywne, filmy, panele dyskusyjne i wystawy.
W pierwszym, najbogatszym nurcie sztuk performatywnych, ważnym elementem będzie prezentacja śpiewu polifonicznego funkcjonującego od wieków w różnych tradycjach świata. Usłyszymy polifonie między innymi artystek z Sardynii, które zaprezentują tradycyjne pieśni liturgiczne i lamentacyjne regionu Barbagia. Wystąpią również zespoły z Macedonii i Gruzji.
Koncerty tej edycji festiwalu to także pieśni z Rosji, Azerbejdżanu i Ukrainy prezentowane przez muzyków i etnomuzykologów, ludzi, którzy część swojego życia poświęcili ratowaniu ginących dźwięków. Tak jest w przypadku grupy z Maroka, która pielęgnuje dawne tradycje berberyjskiego śpiewu, oprawionego brzmieniem bębnów i cymbałów. Treścią swoich utworów komentują codzienne życie oraz towarzyszące im społeczne i religijne zjawiska.
Spektakle z Kirgizji i Uzbekistanu nawiązują do wątków tradycyjnego teatru, odtwarzają historie dawnych bohaterów eposów, m.in. Teatr Beta Dance Troupe z Izraela zaprezentuje unikalny program tradycyjnego tańca etiopskich Żydów, łączącego plemienne tańce ramion z tańcem artystycznym. Z oryginalnym programem tańców wystąpią również Aborygeni.
Filmy. Dokonując wyboru filmów do nadchodzącej edycji skupiliśmy się na 2 głównych tematach. Pierwszy to prezentacja małych, lokalnych społeczności, a także poszczególnych osób i ich kultur. Kultur, o których istnieniu i problemach zwykle niewiele wiemy lub zupełnie nie jesteśmy ich świadomi. Szczególnie dziś, kiedy wiele z nich zanika. Drugi temat to zagadnienia multikulturowe – problemy, sytuacje, aspekty życia te same w różnych częściach świata. Naszym celem jest prezentacja filmów opowiadających o elementach historii i dziedzictwa kulturowego, które wspólne są dla skonfliktowanych społeczności.
